بررسی مؤلفه های یاددهی یادگیری در فلسفه عملگرایی

مؤلفه های یاددهی یادگیری از مؤلفه های اساسی در نظام تعلیم و تربیت است، که عناصر اصلی آن مربی و متربی است. مطالعات نشان می دهد که همواره سؤالات اساسی در خصوص مؤلفه فوق از سوی فلاسفه مطرح بوده است. یاددهی و یادگیری مستلزم وجود ارتباطدوسویه است که در یک طرف مربی و در طرف دیگر متربی قرار دارد و آنچه که موجب افزایش بازده یادگیری می شود کیفیت این ارتباطاست که بسته به فلسفه حاکم بر نظام آموزشی متفاوت خواهد بود. عملگرایی یکی از فلسفه های مشهور و نوظهور قرن حاضر است که تأثیر ژرفی بر نظامهای آموزش و پرورش بخصوص در دهه های اخیر داشته است. لذا نگارنده در مقاله حاضر سعی دارد با مطالعه مبانی معرفت شناختی فلسفه عملگرایی به بررسی مؤلفه های یاددهی و یادگیری از دیدگاه این مکتب فلسفی بپردازد. در این مقاله از روشتحقیق کتابخانه ای استفاده شده است. مطالعات محقق نشان می دهد چنانچه نظام آموزشی ایران، با توجه به رویکرد غالب اسلامی و ایرانی بتواند از مفاهیم و تئوری های مفید فلسفه عملگرایی استفاده مطلوب نماید، چه بسا در حیطه آموزش های کاربردی و عملی می تواند بسیاری از نواقص و کمبودها را جبران نماید. لذا پیشنهاد می گردد با مطالعه عمیق نظرات و رویکردهای مورد نظر در مکتبعملگرایی موارد مثبت این فلسفه به صورت عملی به گونه ای که مشهود باشد و با توجه به غلبه رویکرد اسلامی و ایرانی مورد استفاده قرار گیرد

کلیدواژه ها:

یاددهی یادگیری ، نظام آموزشی ، فلسفه عملگرایی