بررسی رابطه ی بین باورهای خود کارآمدی با راهبردهای یادگیری خودتنظیم در دانش آموزان

پژوهش حاضر به منظور شناخت رابطه خود کارامدی و راهبردهای یادگیری خودتنظیم دانش آموزان متوسطه اول طراحی واجرا شد. به همین منظور، 300 دانش آموز دختر دبیرستان شهرستان لردگان، به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ایبه عنوان نمونه انتخاب شدند.دانش آموزان پرسشنامه یادگیری خود تنظیم پنتریج و دی گورت و همکاران و پرسشنامهخودکارآمدی عمومی شرر را تکمیل کردند. پژوهش حاضر از نوع توصیفی با طرح همبستگی بود. نتایج نشان داد که بین خودکار آمدی و راهبردهای یادگیری خودتنظیم (r=0/040) دانش آموزان رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد. براساس نتایجرگرسیون به روش ورود همزمان داده ها، متغیر فراشاختی قوی ترین متغیر برای پیش بینی نمرات راهبردهای یادگیریخودتنظیم دانش آموزان است (p<0/05).. نتایج تلویحاً نشان می دهد که توجه به خود کار آمدی به عنوانن عامل موثر در بهکارگیری راهبردهای یادگیری خودتنظیم می تواند به استقلال دانش آموزان در آموختن نقش مهمی ایفاکند.

کلیدواژه ها:

خود کار آمدی ، راهبرد یادگیری خودتنظیم ، دانش آموزان