اثربخشی آموزش گروهی مهارت ابراز وجود بر میزان سازگاری اجتماعی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه ی (دوره ی اول) شهر همدان

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش گروهی مهارت ابراز وجود بر سازگاری اجتماعی، دانش آموزان پسر مقطعمتوسطه ی (دوره ی اول) شهر همدان انجام گرفت. پژوهش حاضر شبه تجربی و از نوع پیش آزمون -پس آزمون با گروه کنترل بوده است. جامعهآماری این پژوهش کلیه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اول که در سال تحصیلی 93-92 مشغول به تحصیل بودند را تشکیلمی داد. که به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای نمونه ای به حجم 30 نفر انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل خرده آزمون سازگاری اجتماعی، نسخه ویژه دانش آموزان دبیرستانی (AISS) سینها و سینک) می باشد. ضریب پایایی آزمون به روش دو نیمه کردن 0/95 و آزمون مجدد 0/93 و کودر ریچاردسون 0/94 گزارش شده که در مجموع نشان از روایی و اعتبار بالای آن دارد. دادههای به دست آمده با روش تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد که بین دو گروه از لحاظ متغیر وابسته تفاوت معناداری (p<0/001) وجود دارد. یافته های این پژوهش نشانگر آن است که آموزش گروهی ابراز وجود باعث افزایش سازگاری اجتماعی دانش آموزان می شود.

کلیدواژه ها:

مهارت ابراز وجود ، سازگاری اجتماعی