اثربخشی برنامه آموزش بازداری پاسخ بر کاهش نشانه های اختلال کاستی توجه و بیش فعالی

بازداری پاسخ یکی از مهمترین مؤلفه های کارکرد های اجرایی است که کودکان با اختلال کاستی توجه و بیشفعالی در آن مشکل دارند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر برنامه آموزش بازداری پاسخ محقق ساخته بر کاهشنشانه های اختلال کاستی توجه و بیش فعالی کودکان انجام گرفته است. روش مطالعه: روش پژوهش شبه آزمایشی باپیش آزمون، پس آزمون و گروه گواه است. جامعه آماری شامل کلیه کودکان دارای اختلال کاستی توجه و بیش فعالیسنین 7 تا 11 سال شهر تهران است که به بیمارستان توانبخشی رفیده مراجعه و تشخیص روانپزشکی دریافت کرده اند.تعداد 16 آزمودنی به شیوه هدفمند انتخاب شده و به روش تصادفی در دو گروه آزمایشی و گواه جای گرفتند. به منظوربررسی نشانه های اختلال کاستی توجه و بیش فعالی کودکان از مقیاس درجه بندی والدین کانرز (1978) استفاده شد.برنامه آموزش بازداری پاسخ توسط پژوهشگران طراحی شد و کودکان گروه آزمایشی در این برنامه 12 جلسه ای (هر جلسه45 دقیقه) شرکت کردند و کودکان گروه گواه هیچ گونه آموزشی دریافت نکردند. یافته ها: داده های به دست آمده بااستفاده از روش تحلیل کوواریانس یک راهه تحلیل شد. نتیجه نشان داد که بین میانگین نمرات گروه آزمایشی و گواه در نشانههای اختلال تفاوت معناداری وجود دارد (P<0/01). نتیجه گیری: بنابراین میتوان نتیجه گیری کرد که برنامه آموزش بازداری پاسخ باعث کاهش معنی دار نشانه های اختلال کاستی توجه و بیش فعالی در کودکان گروه آزمایشی شده است. توصیه می شود که برنامه حاضر در اختیار روانشناسان و روانپزشکان کودک قرار گیرد تا از آن برای کاهش نشانه های اختلال کاستی توجه و بیش فعالی استفاده کنند.

کلیدواژه ها:

آموزش بازداری پاسخ ، اختلال کاستی توجه و بیش فعالی ، کارکردهای اجرایی