مقایسه تاثیرات فاز کوهزایی پاسادنین بر نهشته های سازند هزاردره در خاور تهران در جهت باختر به خاور

ایران در کواترنری از نظر تکتونیکی بسیار پویا بوده است و زمین لرزه های زیادی از سال 800 میلادی در ایران به ثبت رسیده است. تنها بخش به نسبت پایدار ایران، زون ایران مرکزی است که دلیل پایداری آن را در این منطقه، ستبرای زیاد پوسته جامد زمین دانسته اند. در بقیه بخش های ایران شواهد متعددی از فعالیتهای تکتونیکی در حین کواترنری وجود دارد. برخی از این شواهد عبارتند از : چین خوردن سازند هزار دره و ایجاد تاقدیس درآن و انواع گسل های کوچک و بزرگ موجود در نهشته های کواترنری که در منطقه تهران به وفور یافت می شوند. از نظر فازهای کوهزایی، دو فاز درکواترنری ایران و دنیا شناخته شده است : 1- فاز کوهزایی ضعیف والاشین (Walachian) درکواترنری زیرین که در پیرامون 1/6 تا 1/8 میلیون سال پیش به وقوع پیوسته است. این فاز در زاگرس در داخل سازند کنگلومرای بختیاری و درکاسپین بین سازند های آبشوران و آکچاگیل وجود دارد. 2- فاز کوهزایی بسیار قدرتمند پاسادنین (Pasadenan) که پیرامون 700 هزار سال تا 400 هزار سال پیش رخ داده است و دگر شیبی آشکاری بین نهشته های آبرفتی جوان و سازند های کواترنری کهن تر مانند سازند بختیاری به وجود آورده است. به عقیده پدرامی تهران یکی از مناطق بسیار مناسب برای مطالعه شکلهای ساختمانی و سایر آثار کوهزایی پاسادنین است و به عقیده پدرامی 1360 می توان این ناحیه را به عنوان ناحیه نمونه این کوهزایی در ایران در نظر گرفته و به جای کوهزایی پاسادنین نام محلی کوهزایی تهرانی را برای این رخداد تکتونیکی انتخاب نمود. بدیهی است در تکتونیک پویا، میزان فرسایش بالا و نهشته های فرسایش یافته از ارتفاعات، دانه درشت ترند و در تکتونیک آرام میزان فرسایش پایین و رسوبات فرسایش یافته و نهشته شده دانه ریزترند. هدف از انجام این پژوهش بررسی اثرگذاری کوهزایی پاسادنین بر نهشته های هزاردره و پیدا کردن روندی منطقی از آن در نهشته های نام برده شده است.

کلیدواژه ها:

کواترنری ، دانه بندی ، گردشدگی ، کرویت ، کلسی متری ، هیستوگرام