بررسی روند تغییرات دما در اقلیم فراخشک ایران

بررسی روند تغییرات متغیرهای هواشناسی در دراز مدت، از اهمیت ویژه ای در مطالعات آشکارسازی تغییر اقلیم برخوردار است. هدف از این پژوهش بررسی روند دما در اقلیم فراخشک کشور است. بدین منظور مقادیر متوسط ماهانه دمای 9 ایستگاه سینوپتیک اصفهان، ایرانشهر، آبادان، بندرعباس، بم، چابهار، زابل، زاهدان و یزد در بازه زمانی 2010-1961 جمع آوری گردید. بر اساس روش طبقه بندی دومارتن این ایستگاه ها معرف اقلیم فراخشک کشور می باشند. برای بررسی روند متغیر دما از روش های آماری ناپارامتری من- کندال و تخمینگر شیب سن استفاده شد. بر اساس روش ناپارامتری من-کندال در مجموع 9 ایستگاه بیشترین روند افزایشی در دو فصل پاییز و تابستان و کمترین روند افزایشی در فصل زمستان رخ داده است. بر اساس روش تخمین گر شیب سن بیشترین مقدار روند در فصل زمستان و در ایستگاه یزد با مقدار 0/036 و کمترین مقدار روند در فصل زمستان و در ایستگاه بندر عباس با مقدار 0/006- رخ داده است. بر اساس آزمون من-کندال تمامی ایستگاه ها به جز دو ایستگاه بندرعباس و چابهار در مقیاس سالانه دارای روند افزایشی معنی دار بوده اند. در مجموع روند افزایشی دما در ایستگاه های دارای اقلیم فراخشک در 50 سال گذشته مشهود است.

کلیدواژه ها:

روند ، فراخشک ، ازمون ناپارامتری ، آزمون من-کندال ، تخمین گر شیب سن