بهینه سازی ویژگی های سازه ای سدهای خاکی با استفاده از ژئوگرید و مدلسازی نتایج با برم افزار PLAXIS

بهره گیری از مصالح پلیمری در سدهای خاکی ، عمدتا سبب پایداری و افزایش ضریب اطمینان و تثبیت بیشتر خاکریزها به ویژه در پوسته سد می گردد. در تحقیق حاضر ، مدل سازی عددی به روش اجزا محدود بر روی اجزا محدود بر روی یک سد خاکی مسلح شده با ژئوگرید انجام می پذیرد تا بهبود عملکرد پوسته هسته خاکی در برابر کشش و تنش برشی و بهینه سازی سایر ویژگی های سازه ای با مدل سازی رایانه ای آشکار گردد. لذا از پئوگرید در پوسته سد خاکی در زوایای45،60،75،90،0،15،30 درجه و با فاصله 1تا 4 متر و با طول های مختلف در پوسته سد خاکی استفاده می شود و سپس فاصله و زاویه بهینه ژئوگریدها ، در نرم افزار المان محدود PLAXIS مدل سازی می شود. نتایج تحقیق مبین ان است که قرار گیری ژئوگریدها تحت زاویه 30 درجه باعث افزایش 32 درصدی ضریب اطمینان و کاهش 50 درصدی تنش کششی می شود و هرچقدر فاصله ژئوگریدها ، نزدیکتر به هم در پوسته باشند ، سبب پایداری بیشتر سد، افزایش زاویه اصطحکاک داخلی و در نتیجه افزایش مقاومت برشی در پوسته سد می شود. همچنین، ضمن کاهش خاکریزی و کاهش عملیات خاکی در بالا دست و پایین دست سد و همچنین تندتر انتخاب کردن شیب پوسته، کاهش چشمگیری در وقت ، هزینه و مقدار مصالح مصرفی بدست می آید.

کلیدواژه ها:

سد خاکی ، ژئوگرید ، تنش کششی ، ضریب اطمینان ، اجزا محدود