به کارگیری دانش هندسه در پوشش های بومی ایرانی

هنگامی که محاجرین سرزمین های سردسیر شمالی به ایران رسیدند، تجارب گذشته خود را با دانش بومی این سرزمین در هم آمیخته، و متناسب با اقلیم و فنون عصر خود به ساخت مسکن پرداختند، تا در فصول سرد سال و به هنگام بارش باران و برف سرپناهی برای در امان ماندن باشد. شناخت دانش هندسه و کاربرد آن در این سقف ها را می توان آغازی در تاریخ دانش معماری ایران دانست زیرا یقف پوشش های گوناگون ایرانی هر کدام پشتوانه ای علمی دارند. هدف از این تحقیق بررسی کاربرد دانش هندسه در ریخت شناسی تاغهای ایرانی است. بدین ترتیب که، مهارت معماران در گوشه و کنار ایران را در زمینه سقف پوش ها بررسی کرده و نشان دهیم که دانش هندسه مبنایی برای ایستایی تاغ ها می باشد. بررسی فرم تاغ ها از نظر هندسه ، خود گویای این است که دانش ایستایی تاغ ها تنها با شناخت این دانش و کاربرد آن در نیروهای تن گذار و جان گذار می باشد. روش به کار گرفته شده در تحقیق حاضر بر پایه ساده سازی فرم های پیچیده ، و تبدیل آن ها به فرم هایی چون شش ضلعی، گنبدی و... می باشد. بخشی از این دانش در نتیجه تخریب تاغ ها بدست آمده است به بیان دیگر تحقیق حاضر آغازی برای یافتن بخش هایی از این تاریخ است که اثری از آن بر جای نمانده است.

کلیدواژه ها:

هندسه ، تاغ ایرانی ، ریخت شناسی ، پوشش بومی