بررسی معادلات مناسب جهت مدلسازی ضریب هدایت حرارتی در نانوسیالات

با توجه با اینکه نانوسیالات قادر هستند ویژگیهای حرارتی را نسبت به سیالات پایهای چون آب، اتیلن گلایکول و روغن بهبود داده و کاربرد وسیعی در صنعت پیداکردهاند، این مسئله ضرورت مطالعهی خواص نانوسیالات و بخصوص هدایت گرمایی نانوسیالات را ایجاب میکند. در این مقاله مدلهای مختلفی مانند مدلهای براگمن، ماکسول، فرایکر ، همیلتون- کراسر، نان و اینشتین جهت مطالعه ضریب هدایت حرارتی نانوسیالات بررسی شده است. در این مدلها سیال پایه و ذرات معلق شده، بعنوان یک کامپوزیت ماده مرکب در نظر گرفته شده است. هدایت گرمایی نانوسیالات مختلفی مانندCuO و Al2O3 ، SiO2، TiO 2 مورد مطالعه قرار گرفته و تاثیر نفوذ گرمایی و تجمع ذرات بر ضریب هدایت گرمایی بررسی شده است. نتایج مطالعات نشان داده که با گذشت زمان و در نتیجه ایجاد تجمع در نانو سیال، ضریب هدایت حرارتی آن نسبت به سیال پایه افزایش یافته، که میزان افزایش در آزمایشات و شرایط مختلف منجر به پیشنهاد و ارائه مدل مناسب شده است

کلیدواژه ها:

نانوسیال ، ضریب هدایت حرارتی ، تجمع