بررسی تجربی مقاومت هیدرودینامیکی شناورهای ترایماران

ترایماران ها نوع جدیدی از فرم های بدنه هستند که به منظور دستیابی به سرعت های بالاتر در سال های اخیر مورد توجه قرار گرفته اند. در این مقاله نتایج حاصله ازمطالعه یک مدل ترایماران ارایه شده است. در این مطالعه مدل مزبور در حوضچه کشش آزمایشگاه دانشگاه صنعتی شریف مورد تست قرار گرفته است تا اثرات پارامترهای مختلف ومیزان تاثیر آنها در مقاومت مدل مورد بررسی قرار گیرد و ضریب مقاومت کل آن محاسبه شود. تریم، آبخور و فاصله عرضی بدنه های کناری نسبت به بدنه اصلی پارامترهایی هستند که تاثیرات آن ها بر ضریب مقاومت کل مورد مطالعه قرار گرفته اند. نهایتا نتایج بدست آمده در حالت های مختلف مقایسه شده و جمع بندی هایی برای بهینه سازی و طراحی مناسب شناورهای فوق تدوین گردیده است.

کلیدواژه ها:

ترایماران ، تست مدل ، ضریب مقاومت کل