ارائه مدلی جدید به منظور بهینه سازی مسئله مکان یابی - تأسیس مراکز مدیریت بحران و حل آن توسط الگوریتم ژنتیک

بحران های عظیم در یک منطقه سبب بروز خسارت های شدید این به مردان ساکن در آن منطقه می گردد. به همین دلیل مهیا نمودن سری کالاهای ضروری برای مردم حادثه دیده، موضوعی مهم و اساسی می باشد که نباید نسبت به آن سهل انگاری نمود. افراد حادثه دیده، با نص از انسان هایی هستند که پس از وقوع بحران مواد و کالاهای ضروری مانند آب، غذا و همچنین به کمک های پزشکی نیاز دارند و باید به سرعت به نیازهایشان پاسخ داد . در واقع رسیدگی سریع به مردم به حادثه دیده، وسعت بحران اتفاق افتاده را تا حدودی کنترل می نماید. یکی از مسائلی که سبب کاهش چشمگیر زمان پاسخ گویی به مردم حادثه دیده می شود، برنامه ریزی برای بحران قبل از وقوع آن می باشد. در این مقاله مدلی در جهت تأمین محل استقرار انبار مواد و همچنین مشخص نمودن مقدار کالاهای امدادی که در هر یک از این انبارها می بایستی ذخیره گردد ارائه شده است. هدف مدل ارائه شده این است که زمان بین وقوع بحران تا رسیدن اقلام امدادی به مناطق حادثه دیده را با درنظرگرفتن قابلیت اطمینان برای مسیرهای موجود حداقل نماید.

کلیدواژه ها:

شبکه لجستیکی ، مکان یابی ، لجستیک امداد ، مدیریت بحران ، تخصیص مواد