تشخیص مقیاس فازی در الگوریتم تصمیم گیری با بکارگیری ممیز اعداد ورودی و شاخص

درتئوری تصمیم گیری برای حل مسائلMCDM یا تصمیم گیری چندمعیاره عموما شاخصهای مسئله را ثابت فرض می کنند که شرایط غیرواقعی را برای حل مسئله ترسیم می نماید لذا برای حل مسائلی که درآن تصمیم گیران ترجیحات خود را درارتباط بین معیارهای مسئله اعمال و استقلال بین شاخصهای مسئله را نقض نمایند عملا نیاز به یک اپراتور ادغامی درحل مسئله را نمایان می سازد که دراینجا ازانتگرال فازی برای این مهم استفاده شده است انتگرالهای فازی درمسائل تصمیم گیری چندمعیارها قادر به رتبه بندی فاصله ای و پویا باتوجه به ترجیحات تصمیم گیران درمسئله می باشند و باتوجه به نیازمندی این نوع از انتگرال بایستی به فراخور مسئله به تعیین وزن ها شاخص تعامل و نتخاب استانداردی جهت ادغام پارامترهای مسئله ونهایتا بدست آوردن مقیاس فازی یا همان درجه تعامل بین معیارها مبادرت ورزد دراین مقاله با استفاده ازالگوریتم اعداد ورودی نسبت به ارایه روشی مبتنی برخصوصیات انتگرال فازی و مقیاسهای فازی جهت ادغام وزنهای موجود درمسئله و شاخص تعامل ورودی قابل تعیین توسط تصمیم گیران تلاش شده است درمقاله حاضر به انواع استانداردهای موجود جهت ادغام به همراه الگوریتم های آنها اشاره می نماییم و ازالگوریتم اعداد ورودی استاندارد به عنوان یکی ازاستانداردهای مورد استفاده جهت حل مسائل انتگرال فازی به عنوان اپراتور ادغام کننده بهره خواهیم برد.

کلیدواژه ها:

انتگرال فازی ، مقیاس فازی ، شاخص تعامل ، وزن معیارها ، استاندارد اعداد ورودی