توان گردشگری روستای ابیانه و راهکارهای توسعه گردشگری آن با استفاده از مدل SWOT

گردشگری، صنعتی غظیمی است که پویاترین بخشهای اقتصاد کشورها را در دست دارد تا جائیکه میت وان آن را به عنوان یکی از منابع مهم توسعه اقتصادی و فرهنگی به شمار آورد. امروزه گردشگری در دنیا یکی از مهمترین ابزار دولتها برای معرفی فرهنگ خود به سایر ملتها است. در این راستا گردشگری روستایی نیز یکی از شاخه های صنعت گردشگری است که با برنامه ریزی اصول و مناسب و شناسایی مزیتها و محدودیت های گردشگری روستایی، می تواند نق مؤثری در تجدید حیات روستاها، ایجاد اشتغال و درآمد برای روستائیان، حفاظت از میراث طبیعی، تاریخی و فرهنگی و در نهایت توسعه ملی تنوع بخشی به اقتصاد ملی، داشته باشد. از این رو در اینجا سوال این است که پتانسیل ها و محدودیتهای توسعه گردشگری روستایی کدام است؟ و چه راهبردها و راهکارهایی جهت توسعه گردشگری که منجر به توسعه روستایی و توسعه ملی بشود، وجود دارد؟ به این منظور مقاله حاضر، با ستفاده از روش پیمای، مطالعات میدانی و تعیین نقاط قوت، ضعف، فرصتها و تهدیدها به شیوه SWOT به ارائه استراتژی و راهبرد در جهت توسعه گردشگری روستای اریخی ابیانه با توجه به توسعه پایدار پرداخته است. تجزیه و تحلیل های تجربی در منطقه مورد مطالعه نشان می دهد که آستانه آسیب پذیری آن به علت گردشگری بودن بسیار بالاست و نیازمند بازنگری و ارائه سیاستهای مناسب در جهت رفع محدودیتها و تقویت قابلیتها می باشد.

کلیدواژه ها:

گردشگری روستایی ، توسعه پایدار ، ابیانه مدل SWOT ، راهکار