بررسی تأثیر سبک های مدیریت مشارکتی و سنتی بر خلاقیت دبیران (مطالعه موردی: دبیرستانهای شهر سنندج)

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه سبکهای مدیریت (مشارکتی و سنتی) با خلاقیت دبیران دبیرستانهای دولتی شهر سنندج صورت گرفته است، این پژوهش از نوع پیمایشی- همبستگی است. جامعه آماری آن شامل کلیه دبیران مدارس متوسطه شهر سنندج که در سال تحصیلی86-85 به خدمت اشتغال داشته اند، است. با نمونه گیری تصادفی طبقه ای و براساس فرمول کوکران 275 نفر از دبیران به عنوان نمونه پژوهش حاضر به دست آمد. از دو ابزار مقیاس افتراق مفهومی مدیریت و پرسشنامه خلاقیت دبیران برای جمع آوری اطلاعات استفاده شد. روایی و پایایی ابزارها با استفاده از روش تحلیل گزینه و آلفای کرونباخ به دست آمد. پس از جمع آوری و تجزیه و تحلیل اطلاعات مشخص شد که ضرایب همبستگی بین سبکهای مدیریت (سنتی، متعادل و مشارکتی) و خلاقیت مثبت و در سطح 01/0 معنادار است. مقدار بتای به دست آمده میان ابعاد مدیریت (تصمیم گیری، ارتباطات، رهبری، ساختار و کنترل) و خلاقیت دبیران نشانگر آنست که بعد کنترل با ضریب بتای 42/0 در درجه اول اهمیت از نظر پیش بینی خلاقیت دبیران قرار دارد و ابعاد ارتباطات با ضریب بتای 32/0و ساختار با ضریب بتای 29/0 در مراتب دوم و سوم اهمیت از نظر پیش بینی خلاقیت دبیران قرار دارند ولی ابعاد رهبری و تصمیم گیری سهم معنا داری در پیش بینی خلاقیت ندارند. همچنین نتایج پژوهش نشان داد تفاوت معناداری بین دو گروه مدیران زن و مرد در سبک مدیریتشان وجود دارد یعنی دبیران زن نسبت به دبیران مرد بیشتر از سبک مدیریت مشارکتی برخوردارند.

کلیدواژه ها:

سبک مدیریت ، مدیریت مشارکتی ، مدیریت سنتی ، خلاقیت