استفاده از پساب شهری در آبیاری مزارع (تجربیات کشور ایران)

کشورهای خاورمیانه ازجمله ایران و شمال افریقا ازخشک ترین مناطق جهان با منابع آبی بسیارمحدود شناخته میشوند این مناطق با وجود دارا بودن 5درصد ازکل جمعیت جهان تنها یک درصد ازمنابع آب شیرین را دراختیار دارند لذا به منظور جبران کمبود آب ابیاری ازچندین سال اخیر استفاده ازپسابها به عنوان یک منبع آب با کیفیت پایین درکشاورزی رواج یافته است با افزایش جمعیت میزان فاضلاب تولیدی نیز رشدچشمگیری داشته به گونه ایی که تصفیه خانه های موجود توانایی تصفیه این حجم عظیم فاضلاب را ندارند لذا تخلیه فاضلاب درخاک به علت داشتن خصوصیات فیزیکی شیمیایی و بیولوژیکی بسیارپیچیده یکی ازبهترین شیوه های دفع فاضلاب است نتایج نشان داده که دراکثرموارد این امرسبب افزایش شوری SAR,OM% افزایش نفوذپذیری و هدایت الکتریکی و کاهش وزن مخصوص خاک شده است همچنین ابیاری با فاضلاب سبب افزیاش تجمع عناصرسنگین و عناصرغذایی درخاک وگیاهان تحت کشت شده است البته تجمع این عناصردربخش میوه کمتر ازبخشهای سبزیه گیاهان بودها ست ازسوی دیگر خاک هم بعنوان یک مرحله تصفیه پسابها سبب کاهش کلیفرم کل زه آب خروجی شده است لذا درکاهش الاینده شدن ابهای زیرزمینی تاثیر چشمگیری داشته است که سبب کاهش هزینه های تصفیه و کاهش بارمسئولیت تصفیه خانه ها گردیده است

کلیدواژه ها:

کمبود آب/پساب/رشدگیاه/خاک/آلودگی