بررسی منافع شهرداریها و پیمانکاران فضای سبز در تغییر سیستم آبیاری سنتی به مدرن در سطح چمنکارهای تبریز

دراین مقاله به مطالعه اثرات اقتصادی تغییر سیستم آبیاری ازحالت دستی و سنتی به روشهای نوین آبیاری و تغییرات منافع شهرداریها و منافع پیمانکاران فضای سبز میپردازیم. در این تحقیق مسئولیت تامین هزینهها و نظارت بر کارهایاجرایی آبیاری چمنکاریها برعهده شهرداریها و پیمانکاران فضای سبز وظیفه عملیات اجرایی آبیاری چمنکاریها را عهده دار هستند. الگوی مازاد اقتصادی، روشی انعطافپذیر برای بررسی منافع اقتصادی پذیرش نوآوری، تجمیع کمتر اطلاعات و کاربرددر موارد متعدد، نسبت به روشهای دیگر برتری داشته است. در این روش وضعیتهای با و بدون نوآوری، با استفاده از مفهوم مازاد اقتصادی، مقایسه شده است. بر اساس تئوری اقتصادی ارتباط مثبتی میان قیمت و تولید وجود دارد و هر عاملی که هزینه تولید را متأثر سازد، باعث انتقال تابع عرضه میشود. اطلاعات موردنیاز از طریق پرسشنامه و مصاحبه و استفاده از نظرات متخصصین موضوعی و کارشناسان سازمان پارکها و فضای سبز و مدیریت آب و فاضلاب استان گردآوری شد. دادههای جمع آوری شده با استفاده از نرمافزارExcel تجزیه و تحلیل شد. انتقال منحنی عرضه فضای سبز به سمت راست و با کاهش هزینه ها، باعث تغییر در مازاد اقتصادی شهرداری و پیمانکاران می شود. نتایج نشان میدهد سهم شهرداری و پیمانکاران از منافع استفاده از سیستم آبیاری مدرن چمن به ترتیب18/9,19/8 میلیارد ریال در سال بوده است، که نشاندهنده منافع بیشتر پیمانکاران نسبت به شهرداریها در استفاده از این نوع سیستمهای آبیاری مدرن است، همچنین سهم شهرداری و پیمانکاران از منافع استفاده از سیستم آبیاری قطرهای درختان به ترتیب27/3,28/6 میلیارد ریال است، که این نتایج نشان میدهد سهم پیمانکاران از منافع با 51 درصد بیشتر از سهم شهرداریها با 49 درصد است

کلیدواژه ها:

منافع شهرداری ، پیمانکاران فضای سبز ، سیستم آبیاری ، چمنکاریها