ارزیابی تقاطعهای درون شهری جهت ارتقاء مدیریت ترافیک با استفاده از مدل GIS,Chang (مطالعه موردی: شهر سنندج)

به طور کلی هدف مدیریت ترافیک، استفاده بهینه از شبکه های راه های ارتباطی موجود و افزایش ایمنی راهها ست. به عبارت دیگر مدیریت ترافیک، استفاده از امکانات موجود، افزایش بهره وری آنها و حفظ منافع عمومی مربوط به شبکه راههای ارتباطی است. وقوع تصادفات ترافیکی در شبکه درون شهری یکی از عوامل موثر بر عملکرد سیستم حمل و نقل است. هدف از این پژوهش ارزیابی تقاطع های درون شهری جهت ارتقاء مدیریت حمل و نقل است. لذا جهت این امر 14 تقاطع اصلی شهر سنندج انتخاب گردید که با بررسیهای میدانی، دادههای تصادفات تقاطع ها و نظرات کارشناسان، معیارهای اصلی تصادفات در تقاطعها مشخص گردید و با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی Fuzzy AHP (چانگ) و روش رامیک و کروینی، توسط کارشناسان حمل و نقل در محیط فازی، مقایسه زوجی بین شاخص ها انجام شد که شاخص های مؤثر در تصادفات تقاطعهای درون شهری سنندج پس از قیاس زوجی در محیط فازی، توسط نرم افزار Excel به روش تحلیلی فوق وزن دهی شد. و درنهایت با استفاده از تحلیلهای GIS مهمترین عامل تصادفات تقاطعهای درون شهری و همچنین نقاط پر حادثه نشان داده شد. نتایج حاصل از پژوهش نشان میدهد: تغییر مسیر ناگهانی موثرترین عامل در وقوع تصادفات در این 14 تقاطع میباشد، همچنین تقاطعهای کشاورز- بهشتی و کارگر –شهدا به ترتیب با شاخص تصادف 0.1218، 0.0261 حادثه خیزترین و امن ترین تقاطع های ارزیابی گردیده است.

کلیدواژه ها:

ایمنی ، سیستم اطلاعات جغرافیاییGIS ، تحلیل سلسله مراتبی فازی ، تحلیل گسترش یافته چانگ