تحلیل افعال گفتاری سیاستگذاران هسته ای ایران: دوره اصلاحات و عدالت خواهی

این مقاله درصدد است به تحلیل کنشهای کلامیای که در نطقهای این دو رئیس جمهور سابق، خاتمی و احمدی نژاد مندرج بوده، بپردازد البته نطق هایی که مرتبط با سیاست و برنامه هسته ای است و در بسترهای مختلف مرتبط با آن ایراد شده اند. استدلال اصلی مقاله مذکور این است که نطق های مذکور صرفاً پاره گفتارهای توصیفی از امر واقع نبوده که در پی انطباق با آن باشند؛ در عوض، آنها پاره گفتارهای کنشی هستند که در هنگام بیانشان مشغول انجام دادن کاری بوده اند و با توجه به زمینه زبانی شان میتوانند مناسب یا نامناسب باشند. درنتیجه، فهم بسنده از پرونده هسته ای ایران نمیتواند بر اساس سیاست های اتخاذشده حاصل شود، بلکه آن باید به پاره گفتارهای کنشی بپردازد که عاملان شان در هنگام بیان شان چنین سیاست های را رقم زده اند. روش پژوهش مذکور از نوع روش های کیفی و تحلیل زبانی است. بررسی های کنش های کلامی دو رئیس جمهور سابق حکایت در هنگام بیان پاره گفتارهای هسته ای صورت گرفته که حاصل یکی به تعلیق ،«حق خواهی» و «تکیلف گرایی» ، از این دارد که دو کنش کلامیفعالیتهای هسته ای، پذیریش توافقنامه ها و دیگری به تداوم فعالیتهای هسته ای و تولید سوخت با غنای بالا منجر شده است.

کلیدواژه ها:

افعال گفتاری ، سیاست هسته ای ، تکلیف گرایی و حق خواهی