تبیین اصول معیارها و شاخص های توسعه فیزیکی پایدار نمونه موردی شهر پاوه

توسعه فیزیکی شهر فرآیندی پویا و مداوم است که طی آن محدوده های فیزیکی شهر و فضاهای کالبدی آن در جهات عمودی و افقی از حیث کمی و کیفی افزایش می یابد و اگر این روند سریع و بی برنامه باشد به ترکیب فیزیکی مناسبی از فضاهای شهری نخواهد انجامید و در نتیجه سیستم های شهری را با مشکلات عدیده ای مواجه خواهد ساخت.شهر پاوه یکی از شهرهای استان کرمانشاه است که در شکل گیری آن موقعیت جغرافیایی شهر و نقش عوامل و عوارض طبیعی مانند وجود دره ها و تپه های شیب دار باغات فراوان و تاثیر فراوان داشته و شکل منحصر به فردی را آفریده است.تحلیل توسعه شهر پاوه را می توان به 2 دوره کلی تقسیم کرد در نیمه اول شهر رشد آرامی را تجربه نموده است اما در نیمه دوم به دلیل نیاز شهر به مسکن و گسترش موج جدید مهاجرت از نقاط روستایی توسعه پارکنده و بدون تناسب با اصول شهرسازی گردیده است. که این موضوع سبب از بین رفتن باغ ها و ادغام با روستاهای همجوار شهر دچار نا هنجاری های اجتماعی خطرات زیست محیطی و عدم پراکنش متوازن کاربری ها شده است شهر پاوه در طی سالهای گذشته با افزایش جمعیت روبه رو بوده است و این افزایش جمعیت بی شک به گسترش کالبدی شهر خواهد انجامید.حال در شرایطی با موقعیت جغرافیایی شهر پاوه که جهت توسعه با محدودیت های زیادی روبه رو است چه راه حل هایی می توان تجویز نمود که توسعه فیزیکی شهر مطابق با اصول توسعه پایدار باشد.

کلیدواژه ها:

توسعه فیزیکی ، توسعه پایدار ، اصل ، معیار ، شاخص