رابطه شادکامی و کیفیت زندگی با بهزیستی روانشناختی در کارمندان

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه شادکامی وکیفیت زندگی با بهزیستی روانشناختی درکارمندان اداره آموزش و پرورش شهرستان نیشابور انجام شد که تعداد 08 نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده از بین کارمندان اداری، اداره آموزش و پرورش نیشابور انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامههای کیفیت زندگی QOL پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ، ریف وپرسشنامه شادکامی آکسفورد استفاده شد. برای تحلیل دادهها از شاخصهای آماری ماتریس همبستگی و رگرسیون استفاده شد.نتایج نشان داد بین شادکامی، کیفیت زندگی و بهزیستی روانشناختی رابطه معناداری وجود دارد و رگرسیون نشانداد که کیفیت و شادکامی 54 درصد از بهزیستی روانشناختی را پیشبینی و از خرده مقیاسهای کیفیت زندگی 3 خرده مقیاس روانشناختی، اجتماعی و جسمانی 54 درصد پیشبینی کننده بهزیستی روانشناختی می باشد وخرده مقیاس محیط و وضعیت زندگی پیشبینی کننده بهزیستی روانشناختی نیست. بهطورکلی میتوان نتیجه گرفت که با افزایش کیفیت زندگی و شادکامی میتوان بهزیستی روانشناختی افراد را بهبود بخشید

کلیدواژه ها:

شادکامی ، کیفیت زندگی ، بهزیستی روانشناختی