تجارب سرپرستاران از تضاد

تضاد جنبه اجتناب ناپذیر زندگی روزمره انسان هاست . سازمانها بدلیل وجود تعاملات انسانی از این قاعده مستثنی نیستند و سازما نهای مراقبت بهداشتی درمانی با توجه به ماهیت آن و پیچیده بودن سازمان، فراوانی و تنوع تعاملات، تخصصها، نقشها و ماهیت سلسله مراتب، بیشتر است . در این بین سر پرستاران بعنوان مدیران اجرایی در نقش های که به عهده دارند تضاد های زیادی را تجربه می کنند. گرچه تضاد همیشه مخرب و مضر نیست و درجه معینی از آن میتواند موجب بهبود خدمات شود؛ اما افزایش سطح تضاد یا مزمن شدن آن نیز موجب بروز اختلال میشود و به همین جهت مدیریت و کنترل تضاد امری ضروری است . روشبررسی: برای انجام این مطالعه یکی از روشهای تحقیق کیفی تحت عنوان پدیده شناسی مورد استفاده قرار گرفته است . روش اصلی جمع آوری داده ها مصاحبه نیمه سازمان یافته با 17 شرکت کننده در پژوهشبود که از طریق نمونه گیری هدفمند انتخاب شده و دادههای حاصل از آن به روش تجزیه و تحلیل داده ها به روش نه مرحله ای کلایزی صورت گرفته است. یافته ها: نتایج حاصل از تحقیق شامل 67 مفهوم استنباط شده از مصاحبه ها بود که در پنج موضوع مشتمل بر تضاد درون فردی ، تضاد سازمانی ، تضاد با پرستار ، تضاد با پزشک و تضاد با گروههای درمانی دسته بندی گردید . نتیجه گیری : با توجه به نتایج تحقیق می توان گفت اکثریت سر پرستاران تجاربی از تضاد داشتند و براساس نوع تضاد راه حلهای جهت مقابله و کاهش آن استفاده نموده ا ند.

کلیدواژه ها:

تضاد ، تضاد درون فردی ، تضاد بین فردی ، تضاد سازمانی