استفاده از بسترهای کشت حاصل از ضایعات گیاهی در کشت بدون خاک

طی 30 سال اخیر تولید ضایعات گیاهی در دنیا افزایش قابل ملاحظه ای داشته است و تلفات ناشی از این ضایعات تنها متوجه انرژی و مواد نیست بلکه اثرات منفی روی محیط زیست هم دارد. کشت بدون خاک با استفاده از ضایعات کشاورزی علاوه بر اجتناب از آسیب وارده بر محیط زیست، تجمع پس مانده ها نیز به حداقل می رسد و همچنین منافع اقتصادی هم دارد که به دلیل هزینه پایین این پسمانده ها نسبت به دیگر بسترها رایج می باشند. یکی از ویژگی های بسترهای کشت آن است که تا حد امکان محصول فرعی صنایع تولیدی دیگر باشند تا آنطور که انتظار میرود بخش باغبانی و تولید گلخانه ای در پاکیزه نگه داشتن محیط زیست مشارکت فعال داشته باشد. مدتی است که از ضایعات آلی حاصل از بخش کشاورزی و جنگل در پرور گل و گیاهان زینتی استفاده می شود؛ در این تحقیق تلاش شده است تا با استفاده از ضایعات کشاورزی و مواد آلی بستر کشت مناسب جهت رشد نشاء گوجه فرنگی تهیه و بررسی گردد. جهت تهیه این بسترها باگاس نیشکر، پوست درخت بلوط و تراشه چوب صنوبر در نسبت های حجمی مختلف با ماسه و پرلیت در قالب طرح کاملا تصادفی با 6 تیمار و 3 تکرار و 6 مشاهده انجام شد. پس از پایان دورهرشد( 54 روز) نشا گیاهان برداشت و اثر بسترها بر شاخص های رشدی نشاء گوجه فرنگی مورد بررسی قرار گرفت، و مشاهده شد تیمار حاوی تراشه چوب: ماسه( 2:3 ) بیشترین وزن تر و وزن خشک، و تیمار باگاس: پرلیت( 2:3 ) کمترین وزن تر و وزن خشک را به خود اختصاص دادند. با توجه به نتایج بدست آمده همسو با دیگر تحقیقات صورت گرفته تراشه چوب بازمانده حاصل از صنایع چوب بری که ماده ای سبک، ارزان،تمیز و متخلخل است می تواند بعنوان بخش آلی مناسب در بسترهای کشت مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

پسماندهای آلی ، ضایعات کشاورزی ، کشت بدون خاک