بررسی تجربی اثر دما و کسرحجمی نانو ذرات بر ضریب هدایت حرارتی نانوسیال آب اکسیدآهن

در این پژوهش تاثیر پارامترهای دما و کسرحجمی نانو ذرات بر روی ضریب هدایت حرارتی نانوسیال آب - اکسید آهن به صورت تجربی مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است. سپس نتایج حاصل شده با مقادیر بهدست آمده از مدل های کلاسیک و پرکاربرد مانند همیلتون کروسر، یو چوی و یو لین مورد مقایسه - - - قرار گرفته است. نانوذرات اکسید آهن) 4O3Fe ( پس از تهیه، در کسرهای حجمی 1 / 0 ، 2 / 0 ، 4 / 0 ، 1 ، 2 و 3 درصد،درون سیال پایه آب دیونیزه تعلیق شده است. ضریب هدایت حرارتی نانوسیال در دماهای مختلف از جمله 20 ، 25 ، 35 ، 45 و 55 درجه سلسیوس بصورت تجربیجهت بررسی اثر دما به دست آمده است. در تحقیق حاظر از دستگاه آنالیزر حرارتی KD2- Pro(decagon) و استفاده از روش سیم داغ گذار به منظور اندازهگیری ضریب هدایت حرارتی نانوسیال استفاده می شود. نتایج این تحقیق نشان میدهد با افزایش دما، افزایش کسر حجمی ضریب هدایت حرارتی نانوسیال افزایش می یابد. همچنین اثر افزایش دما در کسرهای حجمی بالاترمشهودتر است و افزایش ضریب هدایت حرارتی با افزایش دما و کسر حجمی رابطه ای غیرخطی دارد. از مقایسه نتایج تجربی به دست آمده با مدلهای بکار گرفته شده جهت تخمین ضریب هدایت حرارتی نشان ازاختلاف بسیار زیاد میان نتایج است و این اختلاف بین نتایج با افزایش کسرحجمی و افزایش دما بیشتر می- شود و نشان میدهد این مدلها اعتبار لازم را جهت پیش بینی رفتار حرارتی این نانوسیال ندارند.

کلیدواژه ها:

نانوسیال ، نانوذرات ، ضریب هدایت حرارتی ، کسرحجمی ، دما