ارزیابی تأثیر محیط کشت و میزان لیگنوسلولز بستر کشت بر رشد رویشی قارچ خوراکی شیتاکه Lentinula edodes

قارچ شیتاکه یکی از پرطرفدارترین قارچ های خوراکی زیر کشت است و از لحاظ تولیددر رتبه دوم پس از قارچ تکمه ای قرار دارد. در سال های اخیر بقایای لیگنوسلولزی متنوعی مانند کاه انواع غلات به عنوان بستر رشد قارچ های خوراکی استفاده شده اند. بنابراین به منظور بررسی میزان مواد لیگنوسلولزی (سلولز، همی سلولز و لیگنین) بستر کشت و اثر ان بر رشد رویشی قارچ شیتاکه آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. در این مطالعه از کاه جو، کاه برنج و کاه گندم به عنوان سوبستر ای اصلی و خاک اره و کنجاله سویا در نسبت های 10، 20، 30 درصدبه عنوان مکمل استفاده گردید. نتایج نشان داد که اختلاف معنی داری در سطح احتمال یک درصد بین بسترهای مورد استفاده و مکمل ها و هم چنین اثر متقابل آن ها در سطح احتمال یک درصد وجود داشت. در مجموع، مقایسه میانگین داده ها نشان داد که قارچ مورد مطالعه در بستر کاه جو با 4/63 میلیمتر در روز از بیشترین سرعت رشد برخوردار بود. با وجود این، اختلاف معنی داری بین کاه جو غنی شده با 10 درصد کنجاله سویا و هم چنین کاه جوغنی شده با 10، 20، 30 درصد خاک اره و تیمار شاهد مشاهده نشد از سوی دیگر، کمترین میزان رشد ریوشی در بستر کاه برنج با 2/47 میلیمتر در روز مشاهده شد.

کلیدواژه ها:

خاک اره ، شیتاکه ، کاه جو ، لیگنوسلولز ، مکمل