آثار تراتوژنی برومادیالون برروی جنین موش صحرائی

زمینه و هدف: برومادیالون ماده سمی شناخته شده ای می باشد. اثرات سمی آن بر ساختمان های مختلف حیوانات آزمایشگاهی بالغ مورد مطالعه زیادی قرار گرفته است. اما مطالعه اثرات آن بر جنین و جفت همچنان ناکافی می باشد. در این تحقیق جنین موش صحرائی که در یک دوره زمانی کوتاه در معرض برومادیالون قرار گرفتند مورد مطالعه قرار گرفته است. مواد و روش ها: حیوان مورد استفاده در این تحقیق موش های صجرایی نژاد ویستار بوده است. موش های ماده پس از بروز بارداری به طور تصادفی در 2 گروه جای داده شدند (در هر گروه 7 راس). به گروه تجربی این مطالعه به حیوانات در روز 5 بارداری در یک نوبت برومادیالون با دوز mg/kgا 0/11 و به موش های گروه کنترل در همان روز آب استریلداده شد. در روز 15 حاملگی موش ها کشته شده و جنین ها از رحم بیرون آورده شدند. وزن و قطر جنین ها اندازه گیری شده و سپس جنین ها تحت مطالعات بافت شناسی و آماری قرار گرفتند. یافته ها: در گروه تجربی بین وزن و اندازه جنین ها با گروه کنترل اختلاف معنی داری دیده نشد اما در تعداد جنین ها به دلیل وجود جنین آتروفی در گروه تجربی کاهش معنی داری مشاهده گردید در ساختمان خارجی جنین گروه تجربی نواحی هموراژیک و همچنین آماس معده، لوپ های روده و کبد نیز مشاهده گردید. نتیجه گیری: نتایج فوق نشان دادند که برومادیالون باعث بروز ناهنجاری های تراتوژنی در جنین شده است.

کلیدواژه ها:

برومادیالون ، تراتوژنیک ، جنین موش