اثر تغییر اقلیم بر رواناب حاصله از بارندگی در حوضه آبریز دریاچه های آب شیرین چاه نیمه زهک در سال 2020

در سالهای اخیر با افزایش جمعیت و پیشرفت های تکنولوژی، استفاده بی رویه سوخت های فسیلی، موجب افزایش گازهای گلخانه ای در جو شده است. افزایش غلظت این گازها در جو منجر به افزایش متوسط دمای کره زمین و به تبع آن تغییرات اقلیمی می شود. تغییر شرایط اقلیمی بر الگوی بارش تاثیر گذارده و میزان رواناب را متحول می نماید که این امر چالش هایی در حوضه انتقال آب بوجود خواهد آورد. بنابراین با توجه به محدودیت منابع آبی در جنوب شرق کشور، مقدار رواناب محاسبه شده برای منطقه چاه نیمه زهک می تواند مبنایی برای سیاست گذاری در جهت پیشگیری از شرایط بحرانی در مدیریت آتی انتقال آب باشد. مدیریت منابع آبی موجود در هر دوره، می تواند امنیت شرب و کشاورزی و در نتیجه امنیت غذایی نسل های آینده را تامین کرد. یکی از ارکان طراحی ظرفیت سیستم های انتقال آب و مطالعات هیدرولوژیکی، تعیین دقیق و صحیح مقدار رواناب حاصله از باران می باشد. در این مطالعه سعی شده است به منظور دستیابی به رواناب، در ابتدا داده های اقلیمی از سال 1992 تا 2005 ایستگاه سینوپتیک مورد آزمون هنگنی، کیفیت سنجی قرار گرفت. سپس با انجام روند یابی با استفاده از روش کورولیشن کندال، شیب منحنی تغییرات پارامتر جمع بارش سالیانه در طول دوره آماری بدست آمد و با استفاده از آن معادله رگسون خطی، بارش در سال 2020 پیش بینی شد و با استفاده از روش کتاین، رواناب بدست آمد. نتایج نشان داد که میزان رواناب حوضه آبریز چاه نیمه در دوره 2005 تا 2020 در حدود 30% میزان فعلی است.

کلیدواژه ها:

تغییر اقلیم ، کندال ، پیش بینی رواناب ، چاه نیمه زهک