تحلیلی بر رابطه سرانه کاربری های اراضی و اندازه شهردر طرح های توسعه پایدار شهری با تأکید بر کاربری فضای سبز(مطالعه موردی :شهر لاهیجان)
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 980
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCGTSD01_774
تاریخ نمایه سازی: 16 خرداد 1394
چکیده مقاله:
یکی از مشهودترین عوارض توسعه سریع شهرنشینی در کشوری مثل ایران، پیدایش پدیده کمبود زمین و مبارزه برای تصاحب زمین درشهرها می باشد و برجسته ترین اقدام سیاسی توده های شهری در بسیاری از شهرها تصاحب و تصرف غیرقانونی زمین در خارج ازمحدوده شهرها است که به رشد و توسعه بدون برنامه و بد قواره شهرها دامن زده و راه را برای برنامه ریزی های آتی کاربری های اراضیشهری تنگتر میکنند . امروزه از فضای سبز شهری به عنوان یکی از شاخص های اصلی توسعه پایدار و معیاری جهت شناخت شهر سالمیاد می شود . پیامدهای توسعه شهری و پیچیدگی معضلات زیست محیطی آنها، موجودیت فضای سبز و گسترش آن را برای همیشهاجتناب ناپذیر کرده اند.در مقایسه با استانداردهای شهرسازی، علاوه بر پا یین بودن سطح کاربری فضای سبز در شهرهای مختلف ایران،پراکندگی نامناسب آن نیز مشکلاتی را به وجود آورده است که از جمله می توان به عدم توزیع عادلانه فضای سبز در شهر و مشکلاتدسترسی شهروندان اشاره کرد .روش تحقیق این پژوهش توصیفی_تحلیلی مبتنی بر منابع اسنادی و پیمایشی است که پیش از هر نوع برنامه ریزی برای توسعه فضایسبز شهری می بایست استانداردها و سرانه های آن را مشخص کرد . نحوه رویکرد و چگونگی برنامه ریزی کاربری اراضی شهری نه تنهانقش اساسی در کیفیت و کارآیی برنامه های جامع شهری خواهد داشت ؛ بلکه اساس نظام توزیع فعالیتها، خدمات و سرانه کاربری ها راتعیین نموده و به توسعه پایدار شهری خواهد انجامید. در راستای موارد مذکور، پژوهش حاضر با هدف ارزیابی میزان تحقق کاربری طرحهای توسعه شهری، با تاکید بر کاربری فضای سبز شهر لاهیجان با روش توصیفی - تحلیلی تدوین شده است.تحقیق حاضر سعی دارد نمودهای عینی برنامه ریزی کاربری اراضی شهری در توسعه پایدار شهر لاهیجان را مورد ارزیابی و تحلیل قرارداده و با توجه به یافته ها که بیانگر جمعیت حال حاضر (1393) لاهیجان، که برابر 102/236 نفر و عدم انطباق کاربری فضای سبز به لحاظ کمی با استانداردهای مورد استفاده در ایران که برابرسرانه هر نفر 0/2m است را مورد تجزی ه و تحلیل قرار دهد و راهکارهایی برای انطباق کاربری موردنظردر سال 1418 که جمعیت به 170/451 نفر افزایش می یابد ارائه دهد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
امیررضا کریمی آذری
استادیار، دانشکده معماری و هنر، دانشگاه گیلان، ایران
سیدمرضیه باقری
دانشجوی کارشناسی ارشد ، دانشکده هنر و معماری، موسسه آموزش عالی دیلمان لاهیجان
سپیده نمازی جوکندان
دانشجوی کارشناسی ارشد ، دانشکده هنر و معماری، موسسه آموزش عالی دیلمان لاهیجان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :