ارائه الگوهای برنامه ریزی توسعه ی گردشگری پایدار روستایی، روستای شفیع آباد

در عصر حاضرگردشگری به طور اعم و پایداری گردشگری بخصوص در مناطق روستایی، به یکی از مهمترین مباحث در محافلعلمی و آکادمیک جهان تبدیل شده است. ارزیابی وضعیت حاضر و نحوه پیشرفت به سوی پایداری گردشگری بخصوص درنواحی روستایی، باعث توسعه روستایی در ابعاد اقتصادی، اجتماعی-فرهنگی، کالبدی-محیطی و نهادی میگردد. بنابراین توسعهگردشگری روستایی می تواند نقش مهمی درمتنوع سازی اشتغال،کاهش تفاوتهای درآمدی بین روستاییان و شهرنشینان، کاهشمهاجرت و توسعه زیرساختها و رضایت ساکنان محلی و افزایش سطح زندگی بشود . دست یابی به این امر، نیازمند تدوین و بهکارگیری الگوی راهبردی مناسب، از سوی برنامه ریزان و مدیران گردشگری است . بنابراین، پژوهش حاضر با هدف فراهم نمودنتوسعه گردشگری روستایی شفیع آباد، از طریق تدوین و تبیین الگوی راهبردی مناسب انجام شده است. بر این اساس، بررسیویژگی ها و پتانسیل های منطقه در پژوهش حاضر از نوع اسنادی، کتابخانه ای و میدانی در در ابعاد اقتصادی، اجتماعی، محیطی ونهادی صورت گرفته و از روش تحقیق تحلیل و محتوا به کمک مدل برنامه ریزی استراتژیک swot ، استفاده شده است. نتایج،بیانگر این مطلب است که با توجه به اینکه سطح آسیب پذیری اغلب روستاها، به دلیل توسعه ی گردشگری بسیار بالاست،بنابراین؛ برنامه ریزی و مدیریت در امر گردشگری، با توجه به محدودیت فرصت ها و بالابودن نقاط ضعف، امری ضروری است کهالگوهای پیشنهادی نیز، ارائه می گردد .

کلیدواژه ها:

الگو ، برنامه ریزی راهبردی ، توسعه گردشگری ، گردشگری پایدار روستایی