بررسی میزان فلزات سنگین در دو نوع چای کیسه ای و وزنی بسته بندی شده در واحدهای تولیدی سطح شهر مشهد در سال 1390

این بررسی بر روی نمونه های دو نوع چای کیسه ای و وزنی بسته بندی شده در سه واحد تولیدی فعال در سطح شهر مشهد انجام شد و نمونهبرداری به صورت تصادفی از محصول بسته بندی شده در هر ماه صورت گرفت. در طی نمونه برداری های دوره ای میزان فلزات سنگین شامل : نیکل - مس - سرب وکادمیوم در دو نوع چای کیسه ای و وزنی اندازه گیری شد و در نهایت، میزان فلزات سنگین بین دو نوع چای، مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. در بخش آنالیز دستگاهی، میزان فلزات سنگین (مس و نیکل) با دستگاه جذب اتمی فلیم مدل Shimadzu AA 6650 و عناصر سرب و کادمیوم با دستگاه جذب اتمی با کوره گرافیتی مدل VARIAN GTA 120 مطابق با روش (AOAC(chapter9 p 19 اندازه گیری گردید. در تمامی چای های سه کارخانه مذکور، میزان فلزات سنگین از بیشترین میزان به کمترین میزان به ترتیب شامل مس، نیکل، سرب و کادمیوم بدست آمد. در مقایسه دو نوع چای کیسه ای و چای وزنی نتیجه گیری بر اساس هر فلز متفاوت است . میزان مس در چای وزنی بیشتر از چای کیسه ای بدست آمد. میزان سرب نیز در نوع وزنی بیشتر از نوع کیسه ای بود ولی میزان نیکل در نوع کیسه ای بیشتر از وزنی حاصل شد. در میزان کا دمیوم تفاوت معنی داری بین چای کیسه ای و چای وزنی مشاهده نگردید. در مقایسه میزان فلزات در ماههای مختلف سال: سرب و مس در ماه اسفند بیشترین میزان را نشان دادند و نیکل در کل ماههای فصل زمستان بیشترین مقدار را دارا بود. کادمیوم در ماههای مختلف تفاوت معنی داری نشان نداد. بنابراین می توان گفت با نگهداری چای ها در انبار که از بهار (فصل برداشت) شروع و تا زمستان ادامه می یابد، میزان فلزات سنگین به مرور افزایش می یابد. آلودگی مس به طور عمده می تواند از ماشینهای داخل کارخانه و یا از قارچ کشها باشد. همچنین سرب موجود در هوا که ناشی از بنزین و فراورده های آن می باشد بر روی برگ چای اثر دارد.

کلیدواژه ها:

فلزات سنگین ، سرب ، کادمیوم ، چای کیسه ای ، چای وزنی