بررسی تأثیر پوشش های پلیمر زیستی و رسی بر درصد جوانهزنی و شاخصهای فیزیولوژیکی بذر شبدر (Trifolium alexandrinum) برسیم

استفاده از پوششهای مختلف برای بذر امری است که در سالهای متمادی به دلیل افزایش کیفیت بذر، درصد جوانه زنی و بهبود رشد گونه های زراعی و مرتعی مورد پژوهش قرار گرفته است. این تحقیق به منظور شناخت اثر روشهای مختلف پوشش دهی بذر بر درصد جوانه زنی گونه علوفه ای شبدر برسیم یا شبدر مصری (Trifolium alexandrinum) انجام شد. تیمار پوشش ایجاد شده در هفت سطح شاهد بدون پوشش (control) ماده با پایه هیدروژل زیستی (H) ماده با پایه هیدروژل - رسی در سه شکل پوشش دهی متفاوت (HB1,HB2,HB3) ماده با پایه زیستی نشاسته (S) و ماده با پایه نشاسته - رسی (SB) استفاه گردید. طی آزمون صفت سرعت جوانه زنی اندازه گیری گردید و در پایان روز چهاردهم شاخص های طول ساقه، طول ریشه، وزن تر و خشک کل گیاه بررسی شد. این طرح در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج در مورد صفت درصد جوانه زنی نشان دهنده برتری پوشش با پایه هیدروژل رسی (HB) و ماده با پایه نشاسته - رسی (SB) نسبت به سایر تیمارها بود. پوشش ماده با پایه هیدروژل - رسی (HB1) در مورد سه شاخص، وزن تر، وزن خشک و طول ساقه نسبت به شاهد به طور معناداری (p<0/05) اختلاف داشته و افزایش نشان داد. سایر پوشش ها نیز در برخی شاخص های فیزیولوژیکی تفاوت معناداری (P<0/.05) نسبت به شاهد بدون پوشش نشان دادند.

کلیدواژه ها:

پوشش بذر ، تیمار ، درصد جوانه زنی ، شبدر برسیم ، شاخص های فیزیولوژیکی