جمع آوری و ارزیابی نهایی ژنوتیپهای عناب ایران بر اساس صفات کمی

در سالهای 1385 تا 1386 تعدادی باغ مناسب در مناطق عنابکاری و مناطق خودروی عناب از استانهای مازندران ، گلستان ، اصفهان ، خراسان جنوبی و رضوی ، لرستان ، فارس و قم انتخاب و در هر باغ درختان سالم شناسایی و علامت گذاری شدند. خصوصیات کمی و کیفی این درختان در کلیه مراحل رشد بر اساس دیسکریپتور عناب یادداشت برداری ، ثبت و مقایسه شد. سرانجام ، 100 ژنوتیپ با صفات رویشی و زایشی شناسایی شد . از این تعداد ، 34 ژنوتیپ به خاطر داشتن صفات مطلوب از قبیل عادت رشد ، عملکرد ، تولید پاجوش ، وزن میوه و هسته ، تعداد خار در شاخه ، طول شاخه یکساله ، زمان برداشت میوه و غیره به عنوان ژنوتیپهای برتر گزینش شدند. این ژنوتیپها علاوه بر ارزیابی اولیه ، به مدت 5 سال بر اساس دیسکریپتور عناب مقایسه شدند. نتایج نهایی 7 ساله نشان داد که بالاترین عملکرد در ژنوتیپهای کنگان 1 و کنگان 2، بالاترین وزن هسته عناب در ژنوتیپهای کنگان 2، کنگان 3 ، نشتیفان و خونیک ، بیشترین پاجوش دهی در ژنوتیپ نشتیفان خواف ، زودرس ترین میوه در ژنوتیپهای دوستیران کازرون ، مقام ساری مازندران ، دهنه لاریم جویبار ، چشمه آغسوی کلاله و خانقاه بردسکن ،بیشترین خار در هر درخت در ژنوتیپ گیوک بیرجند و بیشترین طول رشد شاخه یکساله در ژنوتیپ گزیک درمیان به دست آمد .

کلیدواژه ها:

عناب ، ژنوتیپ ، خصوصیات رویشی و زایشی