بررسی اثرات غلظت و سرعت جریان نانوسیال عبوری بر میزان انتقال نانوذرات اکسید آهن (Fe3O4) تثبیت شده با پلی اکریلیک اسید در محیط متخلخل یک بعدی

نانوذرات آهن به دلیل داشتن سطح ویژه بالا دارای قابلیت واکنش پذیری زیاد، قدرت جذب کنندگی مطلوب و همچنین به دلیل فراوان بودن و غیرسمی بودن برای اصلاح و حذف آلودگی در محیط های آبی و خاک بسیار مورد توجه قرار گرفته اند. خصوصیات نانوذرات آهن سبب می شود که هنگام حضور در این محیطها، به یکدیگر چسبیده و ذرات کلوئیدی بزرگتری را تشکیل دهند و نشست کنند. استفاده از تثبیت کننده های سطحی همانند پلی اکریلیک اسید مانع از کلوخه ای شدن و به هم پیوستن نانوذرات آهن به یکدیگر در هنگام حضور در محیط آبی و خاکی می شوند. در این مطالعه مشاهده می شود که نانوذرات اکسید آهن (Fe3O4) در حضور پلی اکریلیک اسید به صورت کاملاً جدا از هم و پراکنده قرار می گیرند به طوری که قطر تقریبی آنها نزدیک به 100 نانومتر است. همچنین مشخص شده است که در غلظتهای بالا و در جریان های نانوسیال عبوری از محیط متخلخل با سرعت کم انتقال نانوذرات کمتری صورت می گیرد و پتانسیل تسریب بیشتری بروز می کند. همچنین در ادامه بررسی حرکت یک بعدی نانوسیال در ستون آزمایش و نحوه محاسبه ضریب جذب (a) با استفاده از داده های منحنی رخته (Breakthrough Curve) و به اختصار BTC پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

نانوذره اکسید آهن سه ظرفیتی ، پلی اکریلیک اسید ، محیط متخلخل ، انتقال نانوذرات ، پاکسازی محیط زیست