عوامل بازدارنده و ترغیب کننده خلاقیت در سازمانها

امروزه پیشرفت سازمانها مرهون انسجام تیمی و توجه به سرمایه نیروی انسانی است. همواره راه پیشرفت و توسعه متوازن سازمانها میتواند از مسیرتوجه به نیروی انسانی خلاق تعریف گردد. در نتیجه عدم توجه به تواناییهای تک تک نیروی انسانی، در سازمانها مدیران را از پتانسیلی عظیم به منظور رسیدن به اهداف از پیش تعیین شده محروم میسازد. در راستای حرکت استراتژیک به سمت بهبود و بازسازی و همچنین هدایت موثر سازمانها نیاز است تواناییهای خلق ایدهها به عنوان فرهنگی منسجم معرفی شده تا چشماندازهای آتی سازمان به وضوح در آینده مشخص گردد. واضح است عدم توجه به خلاقیت و تفکر نو در فضای سازمانی منجر خواهد شد که آینده نگری، انعطاف، مسئله یابی و حل مشکلات به صورت سیستماتیک بر دوش مدیران سنگینی نموده و در این فضا کارکنان سازمان نیز خود از حمل آن مستثنی نیستند. در نتیجه مدیران در چنین شرایطی جز شکست در اهداف اصلی سازمان و استراتژیک خود چیزی را نظارهگر نخواهند بود. در این مقاله موانع مرتبط با خلاقیت افراد در سازمان معرفی شده و به زعم نویسندگان مختلف طبقه بندی شده است و در این راستا مدل مفروضی نیز توسط نویسندگان این مقاله ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، موانع خلاقیت ، موانع فردی ، موانع سازمانی ، موانع محیطی