پیش بینی ماکزیمم جابجایی جانبی دیوار حایل در خاکهای دانه ای با استفاده از برنامه نویسی به روش توصیف ژن

هدف از این مقاله ارزیابی ماکزیمم جابجایی جانبی (افقی) دیوار حایل در خاکهای دانه ای است. در این تحقیق نرم افزار GEP بعنوان یک روش هوش مصنوعی جهت پیش بینی ماکزیمم جابجایی افقی دیوار حایل استفاده شده است. ورودی های مدل شامل سختی سازه، سختی فونداسیون (افقی و دورانی)، خصوصیات خاک از قبیل چگالی، مدول الاستیسیته و زاویه اصطکاک داخلی، ارتفاع و ضخامت دیوار حایل، و خروجی مدل جابجایی افقی دیوار حایل می باشد. مدلسازی با استفاده از نرم افزار اجزای محدود ABAQUS 6.11 انجام می شود و از خروجی این نرم افزار، بانک داده های خروجی (جابجایی افقی دیوار) متناسب با ورودی های مساله به تفکیک طبقه بندی می شوند. علاوه بر این داده های ورودی مدلسازی، پریود موثر سازه که بر اساس آیین نامه NEHRP[12] تهیه شده نیز بعنوان داده ورودی معرفی می شود. مجموعه این داده های ورودی و خروجی تهیه شده از تحلیل مدل داده های آموزش و آزمایش به نرم افزار GEP معرفی شده و این نرم افزار رابطه ای بین داده های ورودی و خروجی مدل پیش بینی می کند.

کلیدواژه ها:

ماکزیمم جابجایی افقی ، دیوار حایل ، خاک دانه ای ، برنامه نویسی به روش توصیف ژن