بررسی اهمیت بکارگیری مواد و مصالح پایدار در صنعت ساختمان

صنعت ساختمان، از صنایع مهم و رو به رشد در کشورهای در حال توسعه است . این صنعت مستقیما براقتصاد، اجتماع و محیط زیست اثرگذار بوده، لذا سیاست گذاری و تصمیم گیری های مناسب در آن، گامی موثر در جهت محقق شدن معیارهای توسعه پایدار خواهد بود. آثار زیست محیطی قابل توجه ساختمانها در چرخه حیات پروژه، به دلیل سهم قابل توجه تولید و انتشار CO2 ، تولید پسماند و استفاده از منابع طبیعی و انرژی (مخصوصا انرژی های تجدید ناپذیر)، رعایت الزامات مرتبط با حوزه پایداری را در مرکز توجهات قرار داده است. در این شرایط، بکارگیری منابع و مصالح پایدار می تواند در استفاده بهینه از منابع وبالطبع آن حفظ منابع طبیعی، کاهش پسماندهای تولیدی ناشی از تخریب یا ساخت ساختمان ها ، کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و کاهش آسیبهای وارده به محیط زیست نقشی انکارناپذیر ایفانماید. لذا این مقاله برآن است تا با بررسی اهمیت مصالح پایدار در سیستمهای LEED و BREEAM بعنوان مهمترین سیستم های ارزیابی و امتیازدهی زیست محیطی در جهان، ملاحظات مرتبط با فرآیند بومی سازی این مفاهیم را باهدف بسترسازی مناسب برای استفاده از منابع و مصالح پایدار در ساخت و ساز کشور و بالطبع آن استقرار مفاهیم توسعه پایدار در این صنعت تشریح نماید. تدوین طرح یکپارچه جمع اوری تفکیک و انبارش زباله ها در دوره بهره برداری ساختمان، استفاده مجدد از مصالح ناشی از تخریب ساختمانهای فرسوده، بکارگیری مواد جایگزین سیمان و بتن بازیافتی و تمرکز بر مصالح بومی در کنار تلاش برای تدوین یک سیستم جامع و بومی ارزیابی پایداری ساختمانها را می توان از جمله پیشنهادات ارائه شده در این مقاله دانست.

کلیدواژه ها:

مصالح پایدار ، ساخت وساز پایدار ، سیستمهای امتیازدهی زیست محیطی ساختمانها ، LEED ، BREEAM