پاسخ لرزه ای ساختمانهای بتن آرمه با سیستم قاب خمشی تحت اثرزمین لرزه های حوزه نزدیک حاوی اثر جهت داری پیشرونده

در نزدیکی یک گسل فعال، حرکات زمین اساسا متأثر از مکانیزم گسلش، راستای انتشار گسلش نسبت به س اختگاه و تغییرشکل استاتیکی سطح زمین مرتبط با اثرات پرتابی است. این نتایج نزدیکی به منبع تولید زلزله سبب می گردد بیشتر انرژی زلزله ناشی از گسیختگی به صورت یک پالسپریود بلند به سازه برسد. این نوع از حرکات زمین، نیازهای لرزه ای زیادی تولید نموده به گونه ای که سازه را مجبور م ینمایند این انرژی ورودی را باتغییرمکان های نسبتا بزرگی تلف نمایند. برخلاف مشاهدات بعد از زلزله، آیین نامه های طراحی لرز های موجود که بر اساس نظریه های طیف پاسخ، زلزله طراحی را مشخص م ینمایند، موضع مشخصی در خصوص حرکات زمین حوزه نزدیک ندارند. اگرچه برخی از دستورالعمل ها و آیین نامه ه ا پارامترهایی را جهت بزرگنمایی طیف طراحی الاستیک معرفی نموده اند، اما مؤثر بودن این ضرایب بزرگنمایی ثابت در تعیین سطوح شک ل پذیریمناسب برای سازه ها و مؤلف ههای سازه ای مستقر در نزدیکی نواحی گسلی قطعی نبوده و جای سؤال دارد . ل ذا، هدف از این مقاله، تعیین پاسخساختمان های بتن آرمه موجود با سیستم قاب خمشی به حرکات زمین حوزه نزدیک است. بدین منظور بررسی اثرات رکوردهای حوزه نزدیک گروهیاز زلزله های حوزه نزدیک حاوی اثر جهت داری پیشرونده بر پاسخ سازه ای در نظر گرفته می شوند . این رکوردها در تحلیل های تاریخچه زمانی غیرخطی مورد استفاده قرار گرفته و نتایج آنها با پاسخ ساختمان ها به حرکات زمین حوزه دور مقایسه م ی شوند . مقایسه ای در سطح نیازهایمؤلفه ای، نیازهای طبقه ای و نیازهای کلی سیستم برای انواع مختلف حرکات زمین صورت پذیرفت و نتایج نشان دادند، در حالت زلزله های حوزهنزدیک حاوی اثر جهت داری رکورد زلزله سیلمار در سازه 3 طبقه، رکورد زلزله کپ مندسینو در سازه 6 طبقه و رکورد زلزله بم در سازه 10 طبقه بیشترین تغییرمکان را در ساختمان بوجود می آورند. رکوردهای بم، سیلمار، کپ مندسینو و رینالدی تأثیرات مدهای بالاتر را بیشتر به سازه اعمال می نمایند که نتیجه آن افزایش نیازها در طبقات فوقانی و میانی است

کلیدواژه ها:

زمین لرزه های حوزه نزدیک ، اثر جهت داری پیشرونده ، سیستم قاب خمشی ، پاسخ لرزه ای