بررسی ظرفیت باربری پی سنگی سازههای انتقال آب سد رودبار لرستان و تدابیر اجرایی به کارگیری شده جهت تقویت آن

با توجه به استقرار بسیاری از سازه ها بر روی پیهای سنگی، ارزیابی و بررسی دقیق این گونه پیها و لزوم تعیین روشهای مناسب جهت تخمین ظرفیت باربری پی و اتخاذ تدابیر اجرایی مناسب جهت بهسازی آنها از اهمیت ویژه ای برخوردار میباشد. در این مقاله با تشریح روشهای بهسازیپی های سنگی، پی سنگی مربوط به سازه بتنی خط لوله انتقال آب سد رودبار لرستان به عنوان مطالعه موردی مورد بررسی قرار گرفته است. با توجه به ماهیت کارستی بودن سنگ پی در ابتدا مطالعات زمین شناسی سطحی و زیرسطحی برای تعیین عمق و میزان حفرهداری و خردشدگی توده سنگ انجام گردید. در ادامه با توجه به حفرهداری و خردشدگی شدید توده سنگ، روش بهسازی شامل تزریق تحکیمی پی و تزریق بتن خود متراکم در حفرههای کارستی به منظور افزایش ظرفیت باربری به کار گرفته شد. با انجام مطالعات زمین شناسی شامل حفاری گمانههای اکتشافی بعد از عملیات بهسازی و مقایسه شاخص مقاومتی سنگ با مقدار اولیه آن، نتایج حاکی از تقویت ظرفیت باربری پی تا 33 درصد مقدار اولیه بوده که نشان دهنده کارآمد بودن روش به کار گرفته شده در جهت افزایش ظرفیت باربری میباشد

کلیدواژه ها:

پیهای سنگی ، ظرفیت باربری ، تزریق تحکیمی ، مطالعات زمین شناسی ، بهسازی