بررسی و ارزیابی ساختمانهای عمومی شهر قزوین بر اساس معیارها و ضوابط موجود برای دسترسی معلولان جسمی - حرکتی

انسانها نیاز ذاتی به برقراری روابط اجتماعی دارند، افراد معلول نیز مانند سایر افراد جامعه خواهان برقراری ارتباط متقابل هستند. اگر چه تحولات اجتماعی- فرهنگی جامعه در یکی دو دهه ی اخیر سبب شده که افراد ناتوان و کم توان به میزان قابل توجهی در جامعه جذب شوند ولیکن وجود برخی موانع بویژه در عرصه معماری و شهرسازی بسیاری ازساختمانهای شهری را فاقد شرایط لازم برای برآورده ساختن نیازهای دسترسی این افراد نموده است بگونه ای که آنان را از حضور فعال در جامعه و انجام فعالیتهای اجتماعی- اقتصادی باز داشته است با توجه به اهمیت مسأله، مراکز اداری و ساختمانهای عمومی باید به گونه ای طراحی و احداث شوند که کم توانان جسمی نیز قادر به استفاده از این گونه اماکن باشند. به دنبال این هدف و با توجه به ضوابط و معیارهای موجود در منابع و لحاظ کردن آن در مشاهدات میدانی، وضعیت 10 ساختمان عمومی شهر قزوین با استفاده از روش توصیفی – کاربردی به عنوان نمونه مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است. پس از ارزیابی ساختمانهای عمومی بر اساس معیارهای استخراج شده، نتایج حاکی از آن است که، از مجموع 10 ساختمان مورد ارزیابی، 15.4درصد مناسب، 39.1 درصد تا حدی مناسب و 45.5 درصد در وضعیت نامناسب قرار دارن . بنابراین بیش از 45 درصد از ساختمانهای شهر قزوین در وضعیت نامناسب قرارداشته و بمنظور استفاده آسان و ایمن برای معلولان و جانبازان مناسب نیستند.

کلیدواژه ها:

معلولین جسمی- حرکتی ، مناسب سازی ، ساختمان های عمومی ، شهر قزوین