بازخوانی رهیافت روستاشهری در دستیابی به اجتماع پایدار و مقابله با حومه نشینی

مشکلات پیش آمده در شهرسازی مدرنیسم سبب خلق مکان های ناپایدار شهری گردیده که ضمینه انتقال اجتماعات شهری به سمت حومه ها را فراهم آورده، حومه های به ظاهر زیبا که هزینه های غیر پایداری را به شهر تحمیل نموده اند، خود اجتماعات ناپایداری هستند، که در حل معضلات شهری موفق نبوده ا ند . در این تحقیق ضمن تعریف و توضیح حومه مسائل و مشکلات آن را مطرح نموده ایم . راه حل های م ختلفی برای حل این معضلات اندیشده شده است یکی از آن ها رویکرد روستاشهری است؛ دیدگاهی مترقی که بیشترین توجه خود را معطوف به اجتماعات شهری گردانیده و برنامه ریزی را به گونه ای انجام می دهد که تمایل به ماندن ساکنین د ر محیط را افزایش داده و سبب انسجام اجتماعی و فرهنگی در واحدهای روستاشهری می گردد. در این مقاله سعی شده با استفاده از اسناد و مدارک موجود در رابطه با ایده روستاشهری به بررسی فواید این ایده در ایجاد اجتماعی پایدار بپردازیم. ایده روستاشهری با کاربری های مختلط و متنوع فضاهایی برای محیط های کار و زندگی در سطوح مختلف اجتماعات انسانی از ترکیب فروشگاه ها، ادارت، مکان های تفریحی، رستوران ها، و منازل مسکونی متنوع برای اقشار درآمدی متفاوت فراهم می آورد، تا به وسیله تنوع ایجاد شده در فضا ، همچنین پیاده مدار نمودن آن موجبات افزایش تعاملات اجتماعی و برخوردهای مناسب و مفید همسایگی را فراهم نماید. اینگونه است که افراد ساکن تمایلی به ترک واحد روستاشهری نداشته و نسبت به همسایگان خود احساس دلبستگی می نمایند. بدین ترتیب به اجتماعی پایدار خواهیم رسد.

کلیدواژه ها:

روستاشهر ، اجتماع ، پایداری