تبیین جایگاه فلانور (پرسه زن آوانگارد) در طراحی شهری پایدار
محل انتشار: همایش ملی معماری و شهرسازی انسان گرا
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 5,476
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCAU01_047
تاریخ نمایه سازی: 24 اردیبهشت 1393
چکیده مقاله:
پرسه زن در معنای فلانور یا پرسه زن آوانگارد، واژه ای است که معنای دقیق آن، در متن منظومه ای تاریخی -فرهنگی که در بستر جامعه شکل می گیرد، مشخص می شود. فلانور نمونه ی گویایی از شکل مدرن تجربه در کلان شهر معاصر است. او با حضور در متن جامعه در ساحت خواننده ی متون شهری، روح و جان انسانی نهفته در بستر جامعه را عیان می سازد و ماهیت تراژیک آن را بیرون می کشد. پرسه زن در مقام هنرمند- فیلسوف، بستر متناقض، پویا و آشوب متحرک جامعه را مایه ی الهام و دستمایه ی هنر خود می سازد. او به مدرنیته، به منزله ی متن زیبایی شناختی از طریق کنش تخیلی و خلاقانه ی خود با محیط شهری شکل می دهد و آن را از نو خلق می کند. چنین نگرشی به زندگی روزمره از جانب پرسه زن، استفاده از توان انتقادی آن به منظور بازتعریف زندگی، بیان و رهایی نفس است. براین اساس، این تحقیق در پی آن بود که نقش و اهمیت توجه به فلانور و تأثیر آن در طراحی فضاهای شهری را مورد بررسی قرار دهد. در این راستا، تحقیق مذکور با استناد به منابع کتابخانه ای و با رویکرد کیفی به تحلیل داد ه ها شکل گرفت. این مطالعه در پایان نتیجه گرفت که فراهم آوردن بستری در سطوح مختلف و تکوین آن در کالبد فضایی معماری در راستای تخلیه ی سرریز هنری و فکری پرسه زن و اشتراک این دستاورد که نبود آن، زندگی را به سمت روزمرگی تکراری سوق داده، می تواند در تعالی جامعه مؤثر بیفتد. فضایی شهری، خارج از سلسله مراتب و چارچوب زندگی روزمره که در آن از رهگذر تجربه ی هنری بطور عام و از خلال زیبایی شناختی زندگی روزمره بطور خاص، مخاطب بتواند بواسطه ی مواجهات، بیان شوک ها، هیجانات و دستیابی به احساسات و در نهایت روی های دیگر واقعیت، در ساختن و برساختن زندگی روزمره ی خود و ارتقای آن اثرگذار باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
میلاد کریمیان دورهونی
دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان (اصفهان)، اصفهان، ایران
مهدی کیوانی
استادیار گروه علوم اجتماعی دانشکده ی ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
مجتبی تیموری منش
مربی گروه معماری دانشکده ی معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان (اصفهان)، اصفهان، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :