کنکاشی در تاثیر هویت شهری بر معماری و شهرسازی ایرانی - اسلامی (نمونه موردی: بافت قدیم و سنتی شهر ایلام)

مفهوم هویت در تداوم تاریخی و پیوستگی آن نهفته و وابسته به عنصر زمان است. داشتن ویژگیهای مشترک در طول زمان و استمرار آن به نحوی که تجربه های مشترک انسانی را رقم بزند این مفهوم را تداعی میکند. معماری و شهرسازی محصول تداوم انسان با محیط و جامعه با تاریخ تلقی میشود. به عبارتی روشنتر معماری ظرف زندگی و شهر آبادی ای است که روح اجتماعی در آن دمیده شده است. معماری اصیل ایران با هویتی در آمیخته شده که پیوستگی و تداوم آن در تمام عناصر منتهی نشر و توسعه، فرهنگی غنی گردیده است. این موضوع در ادوار گذشته به وضوح قابل درک است که تداوم تاریخ را به مثابه آینه ای تمام نما از فرهنگ و تمدن این مرز و بوم به نمایش گذاشته است. استان ایلام یک منطقه ی کوهستانی و مرتفع است که در غرب و جنوب غربی کشور در دامنه رشته کوههای کبیرکوه از سلسله جبال زاگرس قرار دارد. شهر ایلام دارای بافتهای قدیمی میباشد که توجه بیشتر به احیاء، نوسازی و بهسازی در کلیه ی زمینه ها براساس مداخلات اصولی امری ضروری است که در این مقاله هم سعی بر آن است به نقش هویت در احیاء و سرزندگی بافتهای قدیمی و تاریخی با تأکید بر بهسازی و در نظر گرفتن عناصر هویتی به صورت نمونه موردی بافت شهر ایلام پرداخته شود تا راهکارها، سیاستها و چشم اندازها و راهبردهایی در جهت بازتوانی هویت این بافتها پیشنهاد نمود.

کلیدواژه ها:

هویت ، هویت ایرانی اسلامی ، عناصر معماری و شهرسازی ، بافتهای تاریخی ، شهر ایلام