بهینه سازی تخصیص آب در شبکه آبیاری میان آب شوشتر

در گذشته، برنامه ریزی تحویل آب درکانال های توزیع کننده غالبا بصورت توصیفی و مب تنی بر قضاوتکارشناسی صورت می گرفت. با توجه به اهمیت موضوع، اخیر اً روش های تحلیلی نیز موردتوجه قرار گرفت .دراغلباین روش هاحل مسائل توزیع آب بصورت تک هدفی بوده و اهداف متفاوت رابصورت همزمان مدنظر قرارندادهاند.درتحقیق حاضر، از روش بهینه سازی الگوریتم ژنتیک بصورت چندهدفی استفاده شده و براین اساس یک مدلکامپیوتری به زبان بیسیک و تحت ویندوز تهیه گردید . دراین مدل برنامه توزیع آب در انشعابات کانال های توزیعکننده بگونه ای ارائه شده که اهداف متفاوتی اعم از کاهش ظرفیت کانال توزیع کننده و کاهش زمان مورد نیازبرای تک میل برنامه آبیاری بصورت تک یا دو هدفی بهینه گردد . در این مدل ابتدا تعداد انشعابات، حد بالا و پایینمیزان دبی تحویلی به هر انشعاب و سطح تحت پوشش هر انشعاب معین گردیده و برای تامین نیازآبی گیاه دردوره مفروض برنامه بهینه تحویل آب به انشعابات و چگونگی تنظیم دریچه سراب کانال توزیع کننده تعیین می شود. برنامه فوق برای کانال M.C و W.M.C دارای 13 انشعاب واقع در شبکه آبیاری میاناب شوشتر بکار گرفته شده و برای این منظور دو تابع هدف بصورت تک جمله ای و دو جمله ای به اضافه دو گزینه تعداد بلوک آبیاری شامل 6 یا 7 گروه آبگیر جمعا چهار گزینه مورد آزمون قرار گرفت . مدل تهیه شده برای هر یک از گزینه ها، برنامه بهینه تحویل آب را تنظیم و ارائه نموده و با توجه به نتایج بهینه سازی و سیاست های مورد نظر مدیریتسیستم می توان مناسبترین گزینه ها را برای شرایط مورد نظر انتخاب نمود.

کلیدواژه ها:

الگوریتم ژنتیک ، بهینه سازی ، برنامه تحویل آب و بهره برداری از شبکه آبیاری