ارزیابی روشهای زمین آماری در پراکنش مکانی بارندگی در حوزه آبخیز بختگان ومهارلو

در این مطالعه روشهای کریجینگ ساده، کریجینگ معمولی، تابع پایه شعاعی، چند جمله ای مکانی، چند جمله ای جهانی و نسبت عکس مجذور فاصلهIDW) با توانهای مختلف برای برآورد متوسط بارندگی سالیانه با استفاده از آمار 30 ساله ایستگاههای باران سنجی در حوزه آبخیز بختگان و مهارلو، استان فارس مورد بررسی قرار گرفت. پس از آنالیز واریوگرام مناسبترین روش میانیابی با استفاده از معیار ارزشیابی متقابل و استفاده از روشهای ارزیابی خطا نظیرRMSE) R و 2 RMSE کمتر،R2 بالاتر) انتخاب گردید. نتایج نشان داد که از بین روشهای مختلف، روش کریجینگ معمولی با مدل دایره ای باRMSE برابر با102/6,R2 برابر با0/6 و استحکام ساختار فضائی بهترین روش می باشد. از اینرو روش کریجینگ با مدل دایره ای با کمترین خطا برای نقشه پهنه بندی بارندگی مورد استفاده قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

پراکنش مکانی ، بارندگی ، روشهای میان یابی ، پهنه بندی بارش ، حوزه آبخیز بختگان و مهارلو