بررسی تاثیر آلودگی سرشاخه آهنگرکلارود بر کیفیت آب رودخانه سیاهرود با استفاده از شاخص هیلسنهوف (بررسی پاییز 1390-1391)

رودخانه ها مهمترین منابع حیاتی طبیعت، کانون توسعه و شریان های حیاتی هر کشور محسوب می شوند. لذا حفاظت و بهره برداری خردمندانه از آنها نیاز به دلیل و برهان زیادی ندارد. تغییر ویژگی های بیوفیزیکی و شیمیایی و عملکرد رودخانه ها در طولمسیر گسترده خود از مبدا تا مقصد آنها زیستگاه های متنوع، منحصر به فرد و پیچیده ای را به وجود آورده است که تنها از طریق تبیین مؤلفه های اقلیمی، توپوگرافی و زمین شناسی محیط و بافتی گسترده تر از مسیر بستر آنها قابل توضیح هستند. رودخانه هاجدا از تغییرات طبیعی خود امروزه تحت تاثیر فعالیت های موثر انسان جهت کاهش مخاطرات طبیعی و بهره برداری بیشینه، درمعرض دگرگونی های مخرب ژرفی قرار دارند. در بررسی صورت گرفته از شاخص هیلسنهوف ( 1) به منظور روند کیفی آب رودخانه آهنگرکلاه رود بر روی رودخانه سیاهرود می باشد که مستلزم استفاده از بایواندیکاتور زیستی می باشد که اینبایواندیکاتور زیستی ماکروبنتوزها می باشند با تعیین سه ایستگاه و نمونه برداری فصلی و بررسی فاکتورهای فیزیکی شیمیایی آببا دستگاه های پرتابل و صید ماکروبنتوزها با دستگاه سوربرسمپلینگ و شناسایی نمونه ها در حد خانواده مشاهده شد که رودخانه آهنگرکلاه رود از کیفیت خوبی در بیشتر مدت سال برخوردار نبوده و روند کیفی آب رودخانه را تحت تاثیر قرار می دهد. در اینبررسی منابع آلوده کننده سرشاخه آهنگرکلاه رود مورد بررسی قرار گرفته که به سه منبع آلودگی کشاورزی، صنعتی، روستایی می باشد. در مطالعه صورت گرفته 7 راسته از ماکروبنتوزها و 13 خانواده شناسایی شد که هر کدام از این خانواده میزان مقاومت متفاوتی نسبت به آلودگی را دارند. بیشترین میزان آلودگی از ورود دترجنت ها به رودخانه و وجود زباله و نخاله در حریم سرشاخهاهنگرکلاه رود و ورود پساب مرغداری ها در حریم رودخانه می باشد. این رودخانه به دلیل داشتن محیط مناسب و گونه های بومی با ارزش توان بسیار بالایی در جذب توریسم و بهبود صنعت اکوتوریسم را دارد

کلیدواژه ها:

رودخانه ، سیاهرود ، عوامل انسانی ، اکوسیستم ، آلودگی