مقایسه ی دو گروه از روستاهای پذیرنده و غیر پذیرنده تکنولوژی نوین زراعی در شهرستان هرسین

تکنولوژی زراعی به عنوان یک عامل حیاتی جهت افزایش تولیدات کشاورزی، افزایش درآمد روستاییان، افزایش بهره وری با توجه به منابع و امکانات محدود و خودکفایی معرفی شده است. این مطالعه به مقایسه دو گروه از روستاهای پذیرنده و غیرپذیرنده تکنولوژی نوین زراعی در شهرستان هرسین پرداخته است. تحقیق حاضر کیفی واز لحاظ هدف کاربردی- توسعه ای و به روش مطالعه؛ قوم نگاری بوده است. در این تحقیق، روستاهای سرانجیرک و چقاسعید به عنوان روستاهای پذیرنده و غیرپذیرنده از دهستان حومه شهرستان هرسین مورد مطالعه قرار گرفت. جامعه مورد مطالعه، افراد کلیدی روستاهای مذکور بودند که این افراد به روش گلوله برفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات؛ مشاهده (مستقیم و مشارکتی)، مصاحبه (انفرادی، نیمه ساختارمند و گروهی، و مطالعه اسناد و مدارک دست دوم اطلاعاتی بود. روایی و پایایی اطلاعات از طریق مصاحبه با گروه های مختلف تحقیق، مورد تایید قرار گرفت. و از روش مثلث سازی استفاده گردید. یافته های حاصل نشان داد؛ عوامل فردی، اجتماعی، اقتصادی، محیطی، آموزشی- ارتباطی، فنی و سازمانی بر پذیرنده و غیرپذیرنده بودن کشاورزان تاثیرگذار است. همچنین نتایج نشان داد؛ عامل مسافت رابطه معکوسی با پذیرنده و غیرپذیرنده بودن کشاورزان دارد، بنابراین پیشنهاد گردید؛ مسئولین و کارشناسان، این روستاها را نیز مهد کانون توجهات خود جهت اجرای طرح ها و برنامه ها قرار دهند.

کلیدواژه ها:

پذیرنده و غیر پذیرنده ، تکنولوژی نوین زراعی ، شهرستان هرسین