بررسی موانع اجرایی سامانهی بهایابی بر مبنای هدف در شرکتهای تولیدی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار ایران

هدف پژوهش حاضر تشریح کاربرد بهایابی بر مبنای هدف به عنوان تکنیکی نوین برای کاهش هزینههای محصول جدید، بررسی اصول کلیدی و شرایط لازم برای اجرای کارا و مؤثر بهایابی بر مبنای هدف و بررسی موانع اجرایی اینفن طی سالهای 1831 تا 1838 میباشد. از بین شرکتهای تولیدی ، شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار انتخاب گردید و پرسشنامه بین بخش امور مالی آن شرکتها توزیع شد. در ابتدا فرضیات پژوهش با توجه بهاصول کلیدی بهایابی بر مبنای هدف بیان و سپس برای آزمون فرضیات از نرم افزار آماری SPSS % و با 31 اطمینان استفاده گردید. پژوهشگر به دنبال آنست تا وجود یا عدم وجود این اصول را در شرکتهای تولیدی مورد بررسی قرار دهد و در صورت عدم وجود اصول مطرح شده، دلایل آنرا مورد بحث و بررسی قرار دهد. نتایج پژوهشبیانگر آنست، با آنکه ضرورت استفاده از این فن بهایابی برای کاهش و کنترل هزینههای محصول نوین کاملا احساس میشود اما به دلایلی از قبیل عدم رقابت کامل در بازار داخلی محصولات، عدم توجه به نیازهای مشتری در مرحلهطراحی، نداشتن شناخت کافی مدیران و کارکنان از این روش بهایابی و نبود کار تیمی و انجام وظایف به صورت تداخلی به منظور پیاده سازی و اجرای این فن بهایابی ، نیاز به مطالعه و پژوهشهای بیشتر در این زمینه احساس می شود.