تاثیر قصه گویی بر میزان سازگاری اجتماعی و حافظه وادراک در دختران عقب مانده آموزش پذیر

هدف پژوهش تعیین تاثیر قصه گویی بر میزان سازگاری اجتماعی و حافظه وادراک در کودکان عقب مانده آموزش پذیربود. روش آزمایشی در این پژوهش با دو گروه آزمایش وکنترل و اجرای پیشآزمون وپس آزمون بود.نمونه تحقیق 2 کودک عقب مانده ذهنی آموزش پذیر کلاس اول دبستان بود 12 نفر گروه آزمایش و 12 نفر گروه کنترل که از یک مدرسه استثنایی شهر اصفهان در سال 98به طور تصادفی انتخاب و در دو گروه جایگزین شدند. گروه آزمایش به مدت 12 جلسه تحت تأثیر متغیر مستقل قصه گویی قرارگرفت و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. پس از پایان مداخله از هر دو گروه آزمون به عمل آمد تا تأثیر متغیر مستقل مشخص شود .ابزاراندازه گیری پرسشنامه رشداجتماعی واینلند،پرسشنامه ادراک وحافظه عددی وکسلروپرسشنامه دموگرافیک بود.نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که قصه گویی، سازگاری اجتماعی و حافظه کودکان عقب مانده ذهنی را افزایش می دهد 20221 p=. همچنین نتایج متغییر های دموگرافیک نشان داد که سن پدر با نمرات پیش آزمون حافظه همبستگی مثبت معنی دار دارد 202 p= . سن کودک با نمرات پیش آزمون حافظه همبستگی مثبت معنی دار دارد p= 201 و سن کودک با پس آزمون حافظه همبستگی مثبت معنی داردارد) 20221 p= و شغل مادر با نمرات پیش آزمون ادراک همبستگی مثبت معنی داردارد 202 p= و سن کودک با نمرات پیش آزمون ادراک همبستگی مثبت معنی دار دارد 20220 p= . این نتایج قابلیت کاربرد قصه و ساختارآن رادرامرآموزش کودکان عقب مانده ذهنی وافزایش توانمندی هاوحل مشکلات آنها نشان می دهد

کلیدواژه ها:

قصه گویی ، سازگاری اجتماعی ، حافظه ، ادراک ، کودکان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر