بررسی مسوولیت ناشی از آلودگی نفتی دریاها در کنواسیون های بین المللی و راهکار های جلوگیری از آن

آلودگی نفتی یکی از انواع آلودگیهای محیط زیست است که میتواند تأثیر بسیاری بر زندگی انسان و سایر موجودات داشته باشد زیرا آلودگیهای نفتی هر ساله باعث ایجاد هزینههای بسیاری برای شرکتهای نقتی دولت های نفت خیز میگردد. این آلودگی به انحای مختلف برای انسان و محیط زندگی انسان خطرناک است و زمانی این خطر بیشتر نمایان میگردد که آلودگیهای نفتی در سطح دریاهای بسته یا نیمه بسته مانند خلیجفارس و دریای خزر ایجاد گردد. برای پیشگیری و جلوگیری از گسترش این آلودگیها تلاشهای فراوانی در سطح ملی و بینالمللی انجامگرفته است که این تلاشها تابهحال توانسته است به کاهش آلودگیهای نفتی در سطح بینالمللی کمک نماید، اما تا رفع کامل این آلودگیها و ایجاد توافقات ملی و منطقهای برای جلوگیری از نشت مواد نفتی راههای بسیاری باقی مانده که قابل استناد استو به علاوه در بسیاری موارد کنوانسیون ها نقش موثری در کاهش خسارات ناشی از آلودگی های نفتی ایفا نکرده اند. لاذ بر همین اساس بر اساس تجربیات روابط و معاملات بین المللی باید اذعان داشت که مواردی نظیر 1. ذکر خسارات محیط زیستی به عنوان شرط ضمن قرارداد فروش نفت 2. بهره گیری از نهاد های ناظر 3. عدم اعتبار به قرارداد های بی توجه به مساله آلودگی توسط جامعه جهانی. میتواند در این راستا راهگشا باشد.

کلیدواژه ها:

آلودگی نفتی ، حقوق بین الملل ، مسیولیت دولت ها واشخاص ، ضمانت اجرا ، کنوانسیونهای بین المللی ، قرارداد های فروش نفت