نقش عصاره چای سبز بر بهبود سیب های ناشی از کلستاز در هسته های PVN و SON هیوپوتالاموس موش صحرایی

به قطع جریان صفرا از کانالیکول های صفراوی به روده کلستاز گفته می شود. از عوارض کلستاز می توان به آسیب های بافت مغز از جمله هسته های مجاور بطنی (PVN) و فوق بصری (SON) هیپوتالاموس اشاره کرد. تحقیقات نشان داده که چای سبز دارای اثرات ضد التهابی ، نوروپروتکتیوف تعدیل کننده میزان نیتریک اکساید و خاصیت انتی اکسیدانی می باشد. بنابراین در این مطالعه به بررسی اثر چای سیز بر بهبود آسیب ناشی از کلستاز بر بافت هسته های مذکور پرداخته شد. مواد و روش ها: این مطالعه روی موش های نر نژاد ویستار در شش گروه انجام شد. سه گروه شاهد، شم (جراحی بدون بستن مجرای صفراوی) و کلستاز (بستن مجرای صفراوی) که به انها آب داده شد و سه گروه دیگر به همین ترتیب که عصاره چای سبز (0.5%) دریافت کردند. سپس از روش هیستویکنیک برای بررسی نمونه ها استفاده شد. نتایج : بررسی بافتی هسته های PVN , SON در گروه کلستاتیک بیانگر وقوع نکروز بافتی و هتروکروماتینه شدن سلول ها و افزایش ضخامت بافتی بود در صورتی که تغییری در بافت گروه کنترل و شم دیده نشد. در گروه کلستاتیک که عصاره چای سبز نوشیدند، نکروز بافتی و سلول های هتروکروماتین کاهش یافته تراکم سلول های سالم افزایش و ضخامت بافت کاهش یافته بود و در بافت های مربوط به نمونه های شم و کنترل که چای سبز نوشیده بودند هیچ تغییری مشاهده نشد. بحث: مطالعات نشان داده که عصاره چای سبز منجر به تعدیل نیتریک اکساید، کاهش التهاب و حفاظت از بافت عصبی می شود. مشاهده شده که در طی کلستاز آسیب های بافتی در کبد و مغز به ویژه هسته های PVN , SON ایجاد می شود. کاربرد عصاره چای سیز در این مطالعه میزان این عوارض را تعدیل و منجر به بهبود شد.

کلیدواژه ها:

سلول های هتروکروماتین ، هیستوتکنیک ، نکروز ، کلستاز ، هسته مجاور بطنی (PVN) ، هسته فوق بصری (SON) ، عصاره چای سبز