بررسی خصوصیات رشید گل گاوزبان اروپایی (Borago officinalis L ) تحت تاثیر مخمر ساکارومایسس و کودهای آلی
محل انتشار: اولین همایش ملی گیاهان دارویی و کشاورزی پایدار
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,229
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
MPSA01_216
تاریخ نمایه سازی: 22 فروردین 1393
چکیده مقاله:
به منظور بررسی اثرات ککود دامی هیومیک اسید . مخمر ساکارومایسس بر خصوصیات مورفولوژیکی و رشدی گل گاوزبان اروپایی آژمایشی به صورت اسپلیت فاکتوریل بر پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال 1392 در گروه باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل کود دامی با دو سطح 15 و 25 تن در هکتار که به عنوان کرت اصلی درنظر گرفته شدند و هیومیک اسید با سه سطح (0، 3، 6) میلی لیتر در لیتر و مخمر ساکارومایسس با سه سطح (0، 3، 6) گرم در لیتر بودند که در کرت های فرعی اعمال شدند. کشت بذر به صورت مستقیم و بر ردیف های به فاصله 50 سانتیمتر پس از اعمال کود دامی صورت گرفت در حالی که هیومیک اسید و مخمر قبل از مرحله گل دهی به صورت محلول پاشی استفاده شدند. نتایج نشان داد که کود دامی بر صفات طول گل آذین، شاخه های جانبی، تعداد برگ، تعداد گل، کلروفیل نسبی، سطح برگ، وزن تر و خشک بوته تاثیر معنی داری داشت و در اکثر صفات تیمار 15 تن در هکتار کود دامی مطلوب تر بود. هومیک اسید نیز بر ارتفاع بوته، طول گل آذین، تعداد شاخه های جانبی، تعداد برگ و گل، کلروفیل نسبی، کلروفیل a و b و کل وزن تر و خشک بوته تفاوت معنی داری ایجاد نمود و در غالب صفات سطح 3 میلی لیتر در لیتر هیومیک اسید در مقایسه میانگین اثرات ساده بهتر از دیگر سطوح آن بود. همچنین مخمر ساکارومایسس نیز اختلاف معنی داری بر ارتفاع بوته، تعداد شاخه هایج انبی، تعداد برگ و گل، کلروفیل نسبی، کلروفیل a و b و کل، وزن تر و خشک بوته ایجاد کرد. مقایسه میانگین ها نشان داد که افزایش سطح مخمر از 0 به 6 گرم منجر به افزایش در صفات رشدی گردید. اثرات متقابل سه گانه کود دامی در هیومیک اسید و مخمر ساکارومایسس نیز بر صفاتی از جمله ارتفاع گیاه کلروفیل a و b و کل، وزن تر بوته تاثیر معنی داری داشتند. بهط ور کلی مخمر ساکارومایسس و هیومیک اسید به دلیل دارا بودن ترکیبات آلی و تنظیم کننده های رشد مانند اکسین، جیبرلین و ساینوکیتین به عنوان نوعی کود بیولوژیک به بهود چرخه فتوسنتز و رشد گیاه کمک می کنند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سمیرا نصیری
دانشجو کارشناسی ارشد گیاهان دارویی دانشگاه فردوسی مشهد
مجید عزیزی
هیات علمی گروه باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی
حسین آروئی
هیات علمی گروه باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :